"84 90 62 74 / Old Fools" oyunu ana hatlarıyla çiftimizin bir barda müzikli, danslı, eğlenceli tanışmasıyla başlıyor, hayatlarındaki birtakım dönüm noktalarınıyla zenginleştirilen hikaye özünde çiftin demansla mücadelesi olarak karşımıza çıkıyor.
Tristan Bernays'in yazdığı eser, ilişkilerin hafızadaki izdüşümlerini ustalıkla işleyerek demansın dehşetini yaşlılıkla sınırlamayan bir bakış açısı sunuyor. Lineer olmayan yapısı, izleyiciyi çiftin ilişkisini kümülatif bir hikayeden ziyade izlenimlerle deneyimlemeye davet ediyor. Bu yaklaşım, hızlı yönetim ve muhteşem performanslarla güçlendirilmiş. "84 90 62 74 / Old Fools", sadece demansla ilgili bir oyun olmaktan çok, bir ilişkinin, yapbozun bazı parçaları yitirilmişçesine geriye kalan hafızanın prizmasından portresini çiziyor ve bu süreçte hayattaki tercihlerin ve demansın korkularıyla yüzleşiyor.
Kişisel olarak, oyunun biraz "hafif" ele alındığını belirtmek istiyorum. Konunun gereğinden uzun tutulması ve ara ara yapılan sebepsiz cinsellik vurgusu sanırım ilişki dinamiklerini enine boyuna detaylandırmak istediklerinden dolayı ele alınmış olabilir şeklinde kendimce açıklığa kavuşturmaya çalıştım. Ancak, oyunun bazı pozitif yönlerini göz ardı etmemem gerekir. Özellikle, metinde baba kız ilişkisine değinilmesi hoş bir dokunuş, ancak daha derinlemesine ele alınabilirdi. Olgu Baran Bey'in tiyatroculuk performansı zayıf olsa da, İdil Hanım'ın rol geçişlerini başarılı buldum.
Sonuç olarak, "84 90 62 74 / Old Fools", izleyiciyi duygusal bir yolculuğa çıkaran, uzun olmasına rağmen sınırlı ancak bazı noktalarıyla zarif bir tiyatro deneyimi sundu diyebilirim, puanı beklentinizi yükseltmenize sebep olmasın. ~Alan Kadıköy 16.04.2024
Herkes Yolunda / Echoes Sahne