Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Oyun gerçekten muazzamdı. Şükrü bey sahneyi tek başına göğüslemiş dört bavulla sahnede başka dekora gerek kalmadan farklı zaman ve mekanlara bizi götürdü. İzlerken sanki o anı biz de yaşıyor gibiydik. Farklı kişileri seslendirmesi, şivesini çok iyi kullanması ve Cahit komutanıyla aralarındaki diyalogla bizi güldürmesi çok hoştu. Kısa süreli olması diyaloğun sürekli akması asla seyiryici sıkmadı ve tadında bitti . İzlenesi bir oyun , tavsiye ederim 🍀🎭✨
Çok içten çok samimi dürüst bir oyun izledik. Abbas’ın hikayesini tek başına anlatan aktör seyircinin kalbine dokundu. Sonuç olarak çağdaş bir meddah izledik diyebilirim. Mutlaka görülmeli.
Şiirle tanışmam ortaokul yıllarıma dayanıyor. Türkçe öğretmenim bizden bir şiir defteri yapmamızı istemişti ve belirli aralıklarla da kontrol ederdi. Şiiri hala tam olarak sevdiğimi söyleyemesem de o defter sayesinde hala birçok şiir biliyorum. Özdemir Asaf ve kısa şiirlerinden dolayı Orhan Veli’yi çok severdim. Bkz. Cımbızlı Şiir 😊
Oyunun şiirle olan ilgisi ise Cahit Sıtkı’nın Abbas şiirinin hikayesine dayanıyor. Fransa’dan döndüğünde Edremit-Ilıca’da yedek subay olarak askerliğini yapan Cahit Sıtkı’nın kendisine bir emir eri seçmesi gerekmektedir. Künye defterindeki isimlere baktığında Abbasoğlu Abbas ismi dikkatini çeker ve ünlü şiirine de ismini veren Abbas’ı emir eri olarak seçer. Bu ismi seçmesinde ise babaannesinin ona yıllar önce Abbas ismiyle ilgili anlattığı masal etkili olur. Cahit Sıtkı ve Abbas arasındaki ilişki zamanla yedek subay-er ilişkisinden beraber çilingir sofrası kurup dertleşebilecekleri bir dostluğa dönüşür. İşte oyun da bize Abbas isminin hikayesini, Cahit-Abbas arasındaki dostluğu ve tüm bu olaylar neticesinde doğan Abbas şiirinin hikayesini tatlı tatlı anlatır 😊
Oyunun gerçek bir hikâyeye dayanıyor olması ve bunun oyunlaştırılma fikrini çok sevdim. Bu oyun sayesinde çok bilinen bir şiirin nasıl yazıldığını öğrendim. Seyirciye katkı sağlayan oyunları seviyorum. Genel olarak esprili bir dille anlatılan hikâye, Cahit Sıtkı ve Abbas’ın “çilingir sofrası” kurarak dertleşmeye başladıkları anda duygusal bir hal alıyor ve bu anlarda seyirciyi derinden etkiliyor.
Bir arka plan ve her şey olabilen 2 bavulun dekor olduğu oyunda, oyuncu Şükrü Veysel Alankaya hem Cahit Sıtkı oluyor hem de Abbas. Özellikle Abbas’ın nahif ve sevgi görmek isteyen kişiliğini çok başarılı yansıtıyor. Oyunun doğasına da uygun olarak ara ara kendisinden Otuz Beş Yaş şiirinden dizeleri dinlemek güzeldi. Abbas isminin doğuşu ve Cahit Sıtkı tarafına hikâyenin bağlanışı ise çok başarılı.
“Bu hayatta herkesin bi Abbas’ı olmalı, Abbaslar hiç bitmesin” diyor ve Abbas’la tanışmak, hikayesini siz de öğrenmek isterseniz oyunu izleyebilirsiniz diyorum. Özellikle şiir ve Cahit Sıtkı sevenlerin beğeneceği bir oyun olmuş. 😊 Tüm ekibe tebrikler ve teşekkürler 😊
Vakit Tamam Abbas / Oyun İşleri