Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Kadıköy’de küçük bir sahnede, sıcak bir ortamda izlemiş olduğum bu oyun; bana daha önce farklı zamanlarda izlemiş olduğum büyük sahnelerdeki dev prodüksiyonlu birçok oyundan çok daha fazla duygu ve hissiyat kattı diyebilirim. Özellikle başrollerden Selena Hanım’ın mimikleri ve insanoğlunun bencilliğini bu kadar iyi bir şekilde yansıtması izlerken bana karmaşık duygular yaşattı. Oyundaki en sarsıcı tema “bencilikten” sonra “unutulma” temasıydı. Unutulma fikrinin bu kadar net işlenmesi; aslında hayatta her şeyin gelip geçici olduğunu bilmek ve kim olursa olsun, en sevdiğimiz insanlar tarafından bile zamanla unutulacağımızı hissetmek beni üzdü. “Yaşamı çok mu ciddiye alıyorum acaba?” diye şöyle bir düşünmedim değil. Sonuç olarak kesinlikle izlemenizi tavsiye eder, oyunculara başarılar dilerim.
Metniyle, oyunculukları ve sahne kullanımıyla son derece doyurucu ve nitelikli bir oyundu. Öncelikle Mısra’yı canlandıran Selena Demirli Doğan’ı tebrik ederim. 75 dakikalık bir oyunda, tek karakterde hem bir bebek hem çocuk hem genç kız hem kadın olabilmesi ve bunu seyirciye de yansıtabilmesi inanılmazdı. Özünde fantastik bir karakteri hem fantastik hem de çarpıcı bir gerçekçilikle yansıttı. Piraye’yi oynayan Dilek Uluer’i de tebrik etmeden geçemeyeceğim:
“İsyan, hüzün, kabulleniş, tekâmül…” Duygu geçişleri kararında ve canlıydı. Her bir duyguyu derinlikle hissettirdi. Metin yazarı Ersin Bey’i de takdir etmek lazım; karakterlerin okuduğu şiirler gayet başarılıydı, karakterlerin şairliğini sorgulatmıyordu. Metnin felsefik ve psikolojik derinliği de etkileyiciydi. Karakterler konuştukça insanın zihninde sürekli farklı kilitler açılıyordu ve
karakterlerin duygusal geçişlerini kesinlikle hissettim çünkü bir ara bir annenin eşine, evlatlarına kavuşmasını daha gerekli buldum fakat sonra oyunun devamında yaşamın olması gerekenlerle değil de olanlarla ilerlediği dahası “Sâhi olması gereken nedir?” düşüncesiyle Mısra’nın duygularını da anlamaya başladım. Ölüme, yaşama, insana… dair düşünmek, farklı bakış açıları edinmek, üstüne de tüm bunları sahnede, kıymetli oyuncuların performansıyla izlemek isterseniz tavsiye edebileceğim bir oyun.
Şairler Mezarlığı / A.H.E.N.K