Lie Low’da bir sahne vardı…
Corn flakes kutusunu kafasından aşağı boşaltan, ördek maskeli bir kadın beden. Yere saçılan minik ördeklerden biri gelip tam oturduğum sandalyenin yakınına düştü.
O an, sanki “oyunun bir parçasısın… ve ben seni seçtim” dedi.
Eğildim, aldım. Cebime koydum.
Çıkışta, başrol olan o canım kadını beklerken kendime bir bira söyledim. Elim cebime gitti; minik ördek geldi aklıma.
Dedim ki: “Gel seninle biraz ıslatalım.”
“Performansın çok iyiydi,” dedim ona.
“Corn flakes kutusunun içinde ne kadar kaldın?” diye sordum.
“Hatırlamıyorum,” dedi. “Zaman kavramımı kaybettim.”
“O zaman,” dedim, “performansının o güzel mayasına içelim.”
“Vak,” dedi.
Lie Low / Müphem Tiyatro