Özellikle kullanılan enstrüman sesi, sahneye derinlik katıyor ve oyunun ruhuna katkı sağlıyor. Ancak, tempodaki düşüşler ve bazı diyalogların gereğinden fazla uzaması, hikâyenin akıcılığını zaman zaman sekteye uğratıyor. Bazı sahnelerde, konuşmaların belirgin bir sonuca bağlanmadan uzaması seyirciyi oyundan koparabiliyor.
Buna rağmen, oyuncular karakterlerine büyük ölçüde seyirciyi ikna edebiliyor. Özellikle kadın oyuncuların performansı çok daha güçlü ve etkileyici. Duygu geçişleri ve sahne hâkimiyetleri, oyunun en dikkat çekici yönlerinden biri. Genel olarak bazı eksiklerine rağmen klasik tiyatro severler için izlenmeye değer bir yapım.
Tek başına 24 farklı karakteri canlandırması, hem oyunculuk açısından büyük bir başarı hem de izleyiciyi hikâyenin içine çekmede oldukça etkili. Sahnedeki canlı performansın, arka planda gösterilen filmle birleşmesi, oyuna farklı bir boyut katıyor.
Ancak, bazı sahneler biraz uzun tutulmuş ve temposu zaman zaman düşebiliyor. Yine de Tanpınar’ın dünyasını tiyatro sahnesinde görmek ve bu özgün yorumlamayı deneyimlemek kesinlikle değerli. Kitabı okuyanlar için ilginç bir uyarlama, okumayanlar içinse etkileyici bir giriş olabilir.
Genel olarak yenilikçi ve başarılı bir oyun, mutlaka izlenmeli!
Hedda Gabler / Yakîn Tiyatro