Abartısız bir oyunun sahne gerekliliği yerine getirilince oyuncunun da samimi duygularıyla izleyiciyi kucaklayan, sarıp sarmalayan bir oyun izledim. Tanıdık ve ne yazık ki hiç eskimeyen bir konuya değiniyor protogonist. Kadınların nasıl aile ve toplum baskısına maruz kaldığını, insanların ötekileştirilmelerini, sessiz çığlıkların duyulmayışını, umutlarımızı, sevinçlerimizi, hayallerimizi, hayal kırıklıklarımızı tekrar yaşatıyor başarılı bir performans ile. Tebrikler 👏💯
İnteraktif olması eğlenceyi artırmış ama Bora Akkaş repliklerinden etkilenmemişçesine oyunu sürdürdüğü için çok duygusal olabilecek anlar yok sayılmış oldu. Bence karakterle daha bütünleştiği bir hâle girmeye ihtiyacı var Bora Akkaş'ın.
On İkinci Ev / Melek Ceylan ve Ekibi