"Her şey gözümün önünde oldu." oyununa şahitlik ettim bu gece.
Açılış sahnesindeki farkındalığıyla zihnimize atılan ilmek, devamen her saniyesinde sunduğu sıradışı iletişimiyle tek perdeden çok daha fazlasını verdi hiç şüphesiz.
Yaratıcı dokunuşlarıyla sahnede dört kişiden daha fazlası, gözün görebildiği kostümden daha ötesi, bir ses teknisyenin yaratabileceği ses efektlerinden hiç şüphesiz daha çeşitlisi vardı.
Arınması güç duygularda
mahşerin dört atlısı olan: şüphe, gıybet, kaygı, yanılsama ve sonuç olarak bunların yarattıkları depresyon etkisine giden yolculukta terapi niteliğinde bir çıkarımla ayrılacağınız bir saatin sonunda sizde kalan etkinin uzun süre var olmasını dilerim.
Bir de şey diyecektim "Girme oralara"
Neyse "Birşey yok, birşey yok."
Alkışlarınız hiç bitmesin!
Her Şey Gözümüzün Önünde Oldu / Tiyatro BeReZe