Oyun mu kötüydü, oyuncular mı yoksa muhteşem yüzyıl mevzu mu sıktı?
Oyunculardan kanuni ve hayvan çiftliğinden tanıdığım selim başarılıydı.
Sanki 'sinsi paşa böyle oynanır' denmiş gibi, paşa ve sadrazamlar hep aynı prototipte oynanıyor.
İzleyiciye yansıtılacak duygu, görmezden gelinen bir evlat olsa da orta sesin olması gerek. Bayezid oyun boyunca ya ağlamaklı bağırdı, ya bağırdı ya da çok sessiz konuştu, dolayısıyla duyguyu izleyiciye yansıtamadı. Ya o Hürremin ölüş sahnesi! Trajik olması gerekirken komikti. Bu oyuncuları bağırtan kişi insafsız!
Hikayede mizansen neredeyse yok, osmanlıda taht mücadelesini anlatan bir oyunda bir kere kılıç şangırtısı duymadık. Mustafa öldürülmüş, selime kadın elbisesi gönderilmiş vb... Asıl hikaye, anlatılmak istenen duygunun doruklara ulaştığı bu görmediğimiz sahnelerde oynandı. Biz bu sahneleri görmediğimizden duyguyu alamadık.
Sahne kullanımı kötüydü, yargılanan kişinin sağ kulvara geçişi hangi metaforik anlama geliyor, bilemedim. Konu izleyicinin görmesiyse sahne daha doğru düzenlenebilirdi.
Ya Devlet Başa, Ya Kuzgun Leşe / Ankara Devlet Tiyatrosu