Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Oyunu 28 Haziranda Çankaya sahnede izledim. Oyunun özetinden ve dahi afişlerinden biraz öteki hikayesi izleyecekmişim hissiyatı ile gitmiştim. Oyunun başından itibaren öteki hikayesinden ziyade bir kadın hikayesi olduğunu anladım. Ötekilikten değil kadınlıktan daha sıkı bağ kurdum Kübra ile. Kendini sevdirmeye çalışan toy sihirbazlık gösterisi ile kendi hikayesini anlatması oyunu hep diri tuttu. Oyunun yazarının erkek olması beni başta şaşırtmıştı ama fuayede yazarın kadın bir hocasından destek aldığını söylemesi taşları yerine oturttu. Metin çok iyi, oyuncu çok iyi, tüm iyiler toplanmış.
Başörtülü bi kadınım, Her mahallenin ötekisi gibi hissederdim; Kimseye yakın olmayışımdan, en son mahallesiz olduğuma karar vermiştim. Kübra'nın benim gibi mahallesiz oluşu çok daha yakın hissettirdi.
"Beni neden kimse sevmedi" diye sormuştu Kübra, oyunun sonlarına doğru. Ankara'da doğmuş bir hikayeydi. Ben çok sevdim. Bence Ankara da çok sevdi. Yolu uzun olsun, hep gelsin.💕
Hem tek kişilik hem de dev interaktif oyun. Harika şeyler listesinin çıkışı dramatik hatta travmatik olsa bile gittiği yer, yolun devamı o kadar güzel ki... İnsan hayatındaki tğm harika şeyleri düşünüyor kendi listesini oluştırmaya karar veriyor. Aynı şekilde dramatik ya da travmatik olmasına gerek yok. Biz oyuna bayıldık alkışı bol olsun. Kesinlikle tavsiye ederim
Gözbağcı / Animus Tiyatro