Oyuna önce isminden ötürü çekildiğim bir gerçek. Çünkü tatlı ve çünkü çamur yan yana. Ve ekibi görünce 'mutlaka görülecek' listesine eklediğim...
Fiziksel Tiyatro tekniği bence tiyatro sahnesinde erişilen muhteşem bir sentez. Her performansta bu tekniğe hayranlığım bir nebze daha artıyor. Fiziksel Tiyatro Araştırmaları’nın Şatonun Altında oyunuyla -izlenmesi herkese ısrarlı tavsiyemdir!- gözüm açıldı ve direksiyonum bu yöne kıvrıldı diyebilirim.
Bu oyunda da hayli keyifle tekniğin sahnede işleyişini izledim. Konunun anlatım mantığı -röportaj arka hikayesi, iki kadında tek kadın vücudu, parça parça akışta adım adım derinleşme-; sahnelenişte kullanılan gölge-oyun, porselen bebek sembolizmi, müzikler-koreografi çok iyi düşünülmüş. Keyifli bir seyrin içinde tebessümlü-kahkahalı ilerlerken kara mizah, grotesk yükselmeler önce ufaktan, sonra yekten sarsıyor. İki oyuncu da dinamik oyunculuklarıyla sizi sahneye, 'aksiyona' kilitliyor.
Öte yandan, iflah olmaz 'izleyici' beklentisi bir noktada beni ufaktan duraksattı. Aslında çok merkezi bir konuda, bir tane eleştirim var ki oyunun başından sonuna, oyunla arama, çok aşılası, izlerken de aşmayı çok istediğim, o bir parmak mesafeyi koyuverdi. İki kadın tek bir kadının hikayesini senkronize sahneliyor oyunun kurgusunda, fakat oyunun başından sonuna iki kadın iki ayrı kadın, iki ayrı hikayenin bazı ortaklıkları paylaşan iki karakteri gibi bir performansla ulaştı bana. ve tek hikaye gibi izleyemediğim için bazı bazı tekrarlar yordu; hikayeye çekmekten çok, hikayeden azıcık itilmeme yol açtı. Belki oyun sahnelendikçe daha da oturacak, belki başka bir sahnede, belki sahneye daha hakim bir noktada oturarak izlesem bu kopukluğu şu gün de hissetmeyecektim...
Zihnimin beğeni-algı pencerelerini, olası/mümkün olanın şerhleriyle aralık bırakarak izlenimime noktayı koyuyorum.
Emeği geçenlere şükranlarımı sunarım. Alkışı bol olsun!
Kadınları saklandıkları mutfaklarından çıkaran çok güçlü bir metine, fiziksel tiyatronun sınırsızlığını özgürce ama duygusal anlamda ölçülü (ajite etmeden)kullanan güçlü bir rejiye sahip olan oyunu ve iki güçlü oyuncuyu izlemeye doyamadım. Emeği geçen tüm ekibi kutluyorum. Yolları hep açık, hep aydınlık olsun...
Bir Tatlı Kaşığı Çamur / Nushu Tiyatro