Değişik bir oyun, ilk defa gittiğim bir sahne, bir ara pür dikkat izlediğim bir oyun.
Oyunu Claphall Sahnesi'nde izledim. Tatlı ve ufak bir sahneydi. Yazılan metin gerçekten bu binanın en alt katında geçiyor gibiydi. Oyun, Çin-Thai-Vietnam lokantasında geçen göç ve getirdiği sorunları ele alan bir metinden oluşuyor. Sonunun ölümle trajik bir şekilde bittiği fakat bana oyun sonunun eksik geldiği bir oyundu. Daha fazla şey bekledim.
Artılarını ele alacak olursam, oyuncular iyidi ve sürekli bir şeyler düşünmemi sağladı. Biraz bilim kurgu gibi, biraz tarih filmi gibi, biraz da sanat gösterisi gibiydi. Eksileri ise hep biraz birazdı. Keşke daha güçlü bir sonla bitseydi dedim. Oyunun sonunda "Eee bitti mi dedim". Bazı kısımlarına anlam veremediğim ara ara boş baktığım bir oyun da olsa genel olarak iyi bir performanstı.
Oyunda emeği geçen tüm paydaşların emeğine sağlık.
Baba Sahne'de izlediğim bu oyuna gitmeden önce oyunla alakalı hiçbir fikrim yoktu. Bir kitaptan uyarlandığını da oyun günü öğrendim. Kitabı okumadığım için ne derece uyarlandığı ve nasıl bir oyun olarak izletildiği konusunda fikrim yok. Oyun geçim sıkıntısı yaşayan Nuh ile yüz maskesi icadıyla yollarının tekrar kesiştiği arkadaşıyla girdiği süreci absürd bir dille anlatıyor. Oyunun konusu ilgimi çekmemesine rağmen oyun kendini izletiyor. Oyuncular gerçekten çok iyiydi ve bir ara kimin hangi karakter olduğunu şaşırdım. Oyun süresi boyunca farklı maskelere büründüler. Anlatılan bu hikayeyi anlatmak istedikleri gibi kafa karıştırıcı ve eğlenceli bir şekilde seyirciye geçirdiler. Bunların dışında sahne dekoru konusunda bir ekleme yapmak isterim. Zikzak şeklindeki platformun dışında bir şeyler daha olsaydı daha güzel olabilirdi. Sürekli hareket ettikleri eğimli platformlarda başarılı bir performans sergileyen oyuncuları kutlarım.
Oyunda emeği geçen tüm ekibin emeğine sağlık, teşekkür ederim.
Altın Ejderha / Tiyatro Yedi