Bestesu Özdemir
@bestesuozdemir
TAKİP ET13,588
Toplam yorum görüntülenme
Bestesu Özdemir Aktiviteleri
-
Nezaket Erden ve Hakan Emre Ünal’ın oyunculuk anlayışını ve bir metni yaratma ve sahneye koyma biçimlerini çok seviyorum öncelikle. Bu oyundan sonra da merakla takip etmeye devam edeceğim. Fakat maalesef bu oyunun metni her şeyi tek tek söylüyor ama göstermiyor. Yani karakterin başından geçen her olayı uzun uzun dinliyoruz ama kısıtlı bir duygu ve tepki skalasıyla her olayda aynı şeyleri izliyoruz sanki. Bir noktadan sonra merak etmemeye başladım. Fikir olarak beğendim, genç bir erkeğin ataerkil iktidarları hem kendisi hem hayatındaki kadınlar için reddetmesi, duygularını sahiplenmeye çalışan bir erkeklik portresi çizmesi, kadınlardan açıkça öğrenmesi ve zekalarından etkilenmekten mutlu olması- bunlar harika gerçekten, ne kadar teşekkür etsek az böyle yeni bir genç erkeklik tahayyülü için.
-
Oyunun süresini uzun bulanlar olmuş, bense tam tersine o kadar kapılmış haldeydim ki bittiğinde şaşırdım. Oyunculuğun ve metnin mizah üslubunun Dirmit'inkine çok benzediği konusunda ise diğer izleyicilere kesinlikle katılıyorum. Fakat aynı matematik bu oyunda da çok iyi çalıştığı ve aynı şeyi izliyormuş gibi bir his uyandırmadığı için "sıkıntı yok".
İzlerken Beşiktaş sokaklarını, İstanbul'da karşılaştığım, "öteki" gördüğüm ve yargıladığım insanları düşündüm. Yusuf Umut'un her sıkıştığında kendini sokaklara atarken özlemini çektiği şeyin özgürlük değil, ait olmak olduğunu düşünüyorum. Çünkü insan ancak ait olduğunu düşündüğü ve güvende hissettiği bir sığınağı varsa dünyayı özgürce keşfedebilir (edebiyaaat! ). O sığınak da somut bir kişi ya da mekandan ziyade bunların zihnimizdeki temsili olduğu için, aradığı ortamı sokaklarda bir türlü bulamıyor Yusuf Umut.
Işığın kullanımına ve Hakan Emre'nin performansına bayıldım. Oyunla ilgili tek bir şikayetim var: O kadar çok güldüm ki içimden geldiği kadar ağlayamadım. Tiyatro Hemhâl'e beni her oyunlarında yaptıkları gibi yine salondan kafamda bir dolu düşünce ve içimde patlayan hislerle, "tiyatrodan çıkmış insan" halinde uğurladıkları için teşekkür ederim.
N’Olcak Bu Yusuf Umut’un Hali / Tiyatro Hemhâl