Oyunun konusu HIV Pozitif. Böyle bıçak sırtı bir konuyu komedi diliyle, samimi ve içten bir biçimde anlattığı için hem oyuncu Cansu Tekoluk’u hem de yönetmen Dilan Atakul’u tebrik ediyorum.
Oyunu İmalathane Sahne’de izledim. İçeriye girer girmez, oyuncunun bizi bir ev sahibi gibi karşılaması çok hoş bir detaydı. Dekor, konusunun merkezinde yer alan düğün hikayesini sade ama etkileyici biçimde destekliyordu.
Cansu Hanım’ın eşyalarla kurduğu ilişki, sahneye canlılık ve doğallık katmış. Karakteri, yapaylıktan tamamen uzak bir şekilde işlemiş olması sayesinde, seyirci olarak kendinizi olayların içinde buluyorsunuz.
Tüm ekibi yürekten tebrik ederim! 👏✨
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
                        Oyunun yazarı Aslı Ceren Bozatlı; eşyaların kayboluş yolculuğu ve insanın oradan oraya sürüklenme hikayesini paralel bir öyküde seyirciye sunuyor. Göçün bir kadın üzerinde bıraktığı yaraları izlerken zaman zaman gözleriniz doluyor. Oyuncu İpek Elmas Şenol tüm samimiyetiyle anda ve bedenindeki kırılmalarla seyirciye bunu hissettiriyor. Ben Pat Atölye’de izledim oyunu ve seyirci birbirine karşı konumlandırılmıştı. Bu anlamda
                    oyuncunun o arada kalmışlığı ve seyircinin birbirinin duygularını görme imkanı da çok güzel bir metafor aslında. Oyunun müziklerini Dinçer Tuğmaner yapmış ve tüm temalar sahnelerle uyum içinde işliyor. Yönetmen Baturalp Yavuz’un kurduğu bu performatif dünya izlemeye değer.
                
    
    
    
    
    
    
    
 
B Eşittir B / Oyuncular Sendikası