Tek kişilik bir oyun olsa da figüratif kadro çok geniş, denebilir. Oyuncu, karakterden karaktere, duygudan duyguya, hâlden hâle geçiyor. Daha önce izlediğim tek kişilik oyunlardaki yeknesaklık sorunu bu oyunda kesinlikle yok. Sözünü ettiğim canlılık, yine oyuncunun yaratıcılığı ve performansı ile ilgili. Tonlama ve duygu sunumlarındaki kabiliyeti, oyunun heyecanla alımlanmasını sağlıyor. Bu bağlamdaki oyunların bir diğer
dezavantajı, seyirciyi tek bir duyguya gark etmek. Oysa bu oyunda onlarca farklı duygu var. Böylesi trajik bir metin, ancak bu kadar renkli bir biçimde canlandırılabilirdi. Gülümseyerek, şaşırarak, merak ederek izledim. Ayrıca metnin edebi kalitesini de atlamak istemem. Hem biçimsel hem de içerik yönünden çok kuvvetliydi. Kutlarım. Eşsiz bir yaratıcıkla, eşsiz bir oyun kurulmuş. Umarım hak ettiği şekilde ilgi ve dikkat çeker.
Saraylı'nın Üç Ölümü / Brot Tiyatro