Oyun, kadın-erkek ilişkilerinin klişeleşmiş anlatımlarından çok uzak. Yalnız o parkta bulunan kadının değil, bütün kadınların doğasını izliyorsunuz Sevtap Hanım’da. İlk dakikaları aralarında ne tür bir bağ olduğunu anlamadığımız bu iki kişinin oyun boyunca girdikleri değişimler, oyunun en heyecan verici noktasıydı benim için. Hangisi masum, hangisi yalancı kafanızda belirlediğiniz anda sizi yanıltıcı bir şey yapıyorlar ve iki karaktere de aynı mesafeyle temkinli yaklaşmayı öğreniyorsunuz. Oyun boyunca hissettiğiniz o belirsizlik duygusu, oyun sonunda yerini merhamete bırakıyor; çünkü iki karakter de artık kadın ve erkek değil, bankta iki kişi oluyor sadece. Maskelerinden arınan iki insanın samimiyetiyle içiniz ferahlıyarak çıkıyorsunuz salondan.
Sevtap Hanım ve Murat Bey’i ayrıca tebrik etmek isterim. Tiyatronun ve genel olarak sanatın bu kadar kenara itildiği bir dünyada zor bir işi başarıyorlar. Doğup büyüdüğüm yerde böyle bir sahnenin olduğunu öğrendiğimde çok mutlu oldum. Kendilerine bol alkışlı, bol seyircili oyunlar dilerim.
Sevgilerle…
Tuğba Tarlacı
Bankta İki Kişi / Tiyatro P.A.S