Istanbul Devlet Tiyatrosu, bu sezonunda bir oyun yazarı olsa da bir sinema duayeni olan Bergman metnini sahneye koymuş. Bu bir sinema düşkünü olan beni çok heyecanlandırdı. Ekibin neredeyse hepsinin kadın olması ve bunun yanında oyunun bir kadın hikayesi olması bütünlüğü beni mutlu etti. Bergman'ın kadınları meshurdur. Bunu bilen bilir.
Gelelim oyuna oyun yaşadığı travmatik olayları ruhunun taşıyamadığı bir kadının acılarını hatırlaması ve geçmişe dönmesi ile başlıyor. Merdiven dönene kadar merdivenin sadece gerçekliği olan bir dekor olduğunu düşündüm ama dönmeye başlayınca anladım ki merdiven Victoria'nın zihnini temsil ediyor. Bu noktada Bergman'a tiyatrodan bir dokunuşa hayran kaldım. Dekor reji, metin,ışık ve muzik yorumu için tebrik ederim. Oyunculuk yoğun ve ardı ardına sahneleri oynuyor. Muzik ve ışık olmasa zaman geçişleri anlaşılmayacak gibi. Bununla birlikte Victoria'nın ruhundaki bütün acıları ve mutlulukları cok iyi hissettiren Zeynep Erkekli'yi cok tebrik ederim. 1 saate yakın tek kişilik çok güçlü ve yoğun bir oyunculuk performansı seyrediyoruz.
Oyun, Bergman'daki gibi yerini bulamadığı bir umutun verilmesi ile bitiriliyor. Bu da çok güzel olmuş. Uyanmak istemeyen Vicrotia Artık uyumak istemiyorum diyerek kaldığı yerde dekorda döngüsünü tamamlıyor. Dekor da buna hizmet ediyor. Işığın kullanımı ile yanlara yansıyan siluetler muhteşem. Mesela bir Bergman dokunuşu da bu. Müziğin bizi anılara götürmesi muhteşem.. Oyunda emeği geçen herkesin eline sağlık. Uzun zamandır böyle yorumu olan bir oyun seyretmemiştim. Teşekkür ederim.
Oyunculuğu, rejisi, dekoru, ışığı, müziği ve metin yorumu cok yerinde tadında olan ve kadınlara acı dolu anılarınızda uyumayın diye çözüm sunan bir bir metin.
Izlemenizi tavsiye ederim.
İstanbul Devlet Tiyatrosu Üsküdar Tekel Sahnesinde..
Bir Ruhun Hikayesi / İstanbul Devlet Tiyatrosu