İstanbulda yasamayan biri olarak her ziyaretimde bir oyun görme hedefim oluyor. Ilk defa eylul ayında bu oyuna gitmek istediğimde biletler 3 dakikada tükenmişti ama sonunda bu hafta izleme sansım oldu ve bayıldım! Tüm o heyecanıyla baslayan ilişkinin, gecen zamanla nasıl basa cıkmaya calıstıgını görmek insanı hem huzunlendiriyor hem de zamanın kıymetini tekrar hatırlatıyor. Oyun cok damardan girebilir size hayatı sorgulatabilir ama cok tadında bırakılmıs ve sizi hemen o kotu duyguların icinden cıkarıyor. Biraz uzun bulanları anlayabiliyorum ama ben oyundan cok iki insanın anılarını izliyor gibi hissettim ve cok keyif aldım. İzlediğim oyunlar arasında kurgusu en orijinal olanlardan biriydi, tavsiye ederim. Kimse belirtmemiş ancak oyun tiyatro sahnesinde değil daha seyirciler dısarda beklerken baslıyor Alan Kadıkoy’de neden bu insanlar salona girmiyor diye düşünmeyin:)
Cok basarılı performans 👏🏻
Emre bey’in performansı inanılmaz, tek kisilik temposu yuksek bir oyundu, hakkını verdiğini dusunuyorum. Bu kadar güleceğimi tahmin etmemiştim, insanın modunu yukselten, iyi hissettiren bir oyun. Istanbul’un seslerini kaydetsek gercekten daha iyisi cıkmazdı, muthis bir özet. Mutlaka izlenmeli.
Senaryonun fazla uzun oldugu yorumlarına katılıyorum, oyunun mesajı bu uzunluk icinde biraz kayboluyor. Biraz daha kısa olsa Dirmit’le yarısacak bir oyun cıkabilirdi. Yine de Yusuf Umut’un basından gecenleri izlemek cok keyifliydi.
84 90 62 74 / Old Fools / Craft