Bu sene izlediğim en iyi oyunlardan biri, Kumbaracı 50 her zamanki gibi geleni geldiğine memnun uğurladı :) Çok kuvvetli bir Shakespeare metni, üstünde düşünülmesi gereken insana dair çok fazla detay vardı. Bitmeyen dinsel ayrımcılık vahşeti, ebeveyn ilişkilerinin ağırlığı, merhamet, çıkar ilişkileri, zalimlik, dışlama, hayatta her an herkesin azınlık konumuna düşebileceğini ve azınlıkların hep ezildiği bu hoyrat dünyayı 1.5 saat dikkatleri hep açık tutarak anlattılar, ağlattılar da, güldürdüler de. İsmail Sağır'ı "Tek kullanımlık Hikaye" den sonra yeniden izlemek çok güzeldi ama sondaki sürprizi akıştaki bakışlarda veya bedensel mesajlarda hiç hissedemedim. Yiğit Sertdemir'e bayıldım :) Herkesin emeğine sağlık!
Öteki Venedik Taciri / kumbaracı50