Pek çok yönden ötekiliği yaşayan bir ailenin hikayesini izliyoruz. Özürlü çocukları olduğu için, Süryani oldukları için, topraklarından kopup İstanbul’a geldikleri için ötekileştirmek için diğerlerine pek çok malzeme veriyorlar. Ve aile olarak bir arada kalmaya, dağılmamaya çalışıyorlar. Çok acılı bir konuyu oyunbaz bir dille anlatmış Feramuz Pis. Ben yönetmen Oğuz Utku Güneş’in tiyatro dilini hissettim burada. Oyunu Oyun Atölyesinde seyrettim. Bazı hayal sahnelerinde oyuncuların sesi yüksek müziğe kurban gitti ve ben şarkı sözlerini seçemedim. Umarım fark edilmiş ve düzeltilmiştir. Özürlü ve hiç büyüyemeyen bir çocuğu oynayan Çağdaş Tekin gerçekten çok etkileyici bir performans sergiledi. Ben oyun metnini de çok beğendim. Bu ağır konuyu hayallerin içine yedirerek seyirci olarak hem yüreğimizi hafifletiyor, hem şaşırtıyor hem de eğlendirmeyi başarıyor.
Seyir listesine alınası oyunlardan.
*Süryani olduğunu yok saysanız, oyundaki aile Müslüman, Hıristiyan, Yahudi,.. gibi farklı inanışta ama Türkiye coğrafyasında yaşayan yerel bir aile olduğuna kesinlikle inanırsınız. Sema Elcim titizlikle kurguladığı çatışmalar ile ilk oyununda harikalar yaratmış, ilk ve en büyük övgü her zaman yazara, bundan sonra yazacağı oyunları hep izlemeye çalışacağım.
*Oğuz Utku Güneş' in yönettiği Hizmetçiler (BBT), Alacakaranlık Kuşağı (Taşra Kabare), Teftişör(Tiyatro Adam), Empatopya(Mam'art) oyunları büyük beğeni ve hayranlıkla izlemiştim. Eskilerin nevi şahsına münhasır dedikleri çok özel(hatta dâhi bile denilebilir) bir yönetmen Oğuz Utku Güneş, oyunlarında asla tempo sorunu yaşandığını şahit olmadım. Aksine tempo bazen o kadar yükseğe çıkar ki oyunu hakkıyla takip etmekte zorlanırsınız. Diğer oyunları izlerken de gerekli ancak Oğuz Utku Güneş oyunlarında yorgun, uykusuz olmayı asla kaldırmaz.
*Üstte yazdığım nedenlerden dolayı oyuna büyük bir beklenti ile gittim ve çok mutlu-hüzünlü ayrıldım. Oyunda kahkahalar eşliğinde gülme ile, somurtarak ya da gözyaşı ile kederlenme-üzülme arasında hızlı bir sarkaç misali o kadar hızlı duygu gelgitleri yaşıyorsunuz ki tiyatronun insanlar üzerindeki etkisi bir oyunda bu kadar başarılı toplanabilir. Verilen emeğe, zekaya büyük saygı duydum. Canı gönülden oyunda emeği geçen herkesi kutluyorum.
*Oyunda anne Zahide karakterini hayat veren Çiçek Dilligil ve Feramuz karakterini yaşay(t)an Çağdaş Tekin müthiş bir uyumla harika performanslar sunuyorlar, Komşu Bahriye karakteri ile Aybanu Aykut da özel performansı ile oyuna renk, enerji katıyor. Diğer oyuncular da asla vasat değil ancak üstte yazdığım performanslar benim için daha özeldi.
*Oyunun diğer başrol oyuncuları müzik, ışık tasarımları. Müzik tasarımını yapan Vehbi Can Uyaroğlu, Işık tasarımını yapan (aynı zamanda yönetmen yardımcısı) Ayşe Ayter çok etkili-özel tasarımları ile oyunu bambaşka bir boyuta taşımışlar.
* Oyunda kardeşlerin çok estetik görünen dövüş koreografisini de Çağdaş Tekin imzası taşıyor, ayrı bir tebrik de Çağdaş Tekin'e.
* Dört başı mamur bir tiyatro şöleni Feramuz Pis! oyunu, naçizane uzun yıllar sahnede kalmasını, çok daha büyük izleyici kitlelerine ulaşmasını diliyorum.
* Pandemi zamanı Tiyatro DEA'yı kurmayı hayal edip, başaran ve iki yeni oyun çıkaran Sema Elcim(oyunların yazarı), Eser Zakuto ve Özgür Elcim’i cesaretlerinde dolayı kutluyorum, umarım tiyatroseverler bu cesareti dolu salonlarla ödüllendirirler, gerçekten büyük bir meydan okuma, büyük hayranlık ve saygıyı hak ediyor.
Feramuz Pis! / TiyatroDEA