Oyunu dün House Of Performance Ana Sahne'de izledim. Oyun metni ve oyunculuk çok çok iyiydi. Metnin her satırı ve oyunun her adımı derin bir gözlem ve düşünce sürecini yansıtıyordu. Yetenekleri ve bu yaratıcı çalışması için İlayda Abay'ı kutluyorum ve oyunun daha çok seyirci tarafından izlenmesini diliyorum.
---Spoiler içerir---
---Spoiler içerir---
Oyunun adı "Mutlu Bir Romanın Hayallerinin Hikayesi" de olabilirdi. Mutlu Sevda'nın aşık olduğu kişiyle evlenme hayali var, kuaför dükkanı açma hayali var, kızkardeşinin hemşire olup lojmana yerleştirilmesi hayali var...
Ağabeyinin lojistik ulaşım sektörü işi, ağabeyinin düğünü, ninesinin gezenteliği öyküleri çok güldürürken Almanyalı Hasan'ın topal Hasan haline geliş nedeni insanı çok öfkelendiriyor, okulda öğretmenin evden getirmesini istediği şey hikayesi insanın içini acıtıyor.
Ötekileştirmeye, stigmatizasyona karşı empati ve hümanizmin yükselmesi gerekiyor. Sosyokültürel ve ekonomik olarak dezavantajlı bireylere özellikle iyi bir eğitime ve bir meslek öğrenmeye ulaşma fırsatının sunulması gerekiyor. Oyunu izledikten sonra bunları bir kez daha düşündüm.
Mutlu Bir Romanın Aşk Hikâyesi