Bir metin nasıl bu kadar yürek burucu, aynı zamanda umut dolu olabilir?
Bir oyuncu nasıl bu kadar samimi, gerçek, aynı zamanda yapmacıksız olabilir?
Bir dış ses nasıl bu kadar mesafeli, aynı zamanda içten olabilir?
Bir damla gözyaşı nasıl bu kadar doğal, aynı zamanda sevgi dolu akabilir?
Ve bu güzelim oyun nasıl olur da İstanbul'da, CKM küçük salonda, sadece 10-15 kişiye oynayabilir ve de sadece tek yorum alabilir?
Tatbikat Sahnesi'nin tüm ekibini, başta sevgili Erdal Beşikçioğlu olmak üzere alkışlıyor ve tüm tiyatroseverleri bu güzel ve naif oyunu izlemeye davet ediyorum.
Şule Dede, Monologlar Müzesi'da olduğunu bildirdi
1 yıl önce