Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Oyuncunun performansına, tek başına sahneyi doldurmasına, sesini kontrolüne diyecek hiçbir şeyim yok. Ama nostaljiden içim şişti. O kadar sıkıldım ki oyun sırasında. Yeşilçam filmlerinin o hayali dünyasında geçiyor sürekli bir geçmişin güzellemesi, romantize edilmiş gerçekçi olmayan bir dünya... Biri "ince hastalıktan ölecek" "mendile kan gelecek şimdi" gibi klişeleri bekledim ama gelmedi neyse ki. Bir de
genel bir eleştirim: Bu kültür mozaiğinin hikayelerdeki temsillerinde gayrimüslim karakterlerin daima bir aksanı olması. Ya bu insanlar İzmir'de/İstanbul'da doğup büyümüş, aile içinde kendi dillerini konuşsalar da Türklerle temas halinde birlikte yaşıyorlar. Sonradan göçmüş değiller ki zaten bu topraklarda doğup büyümüş insanların neden aksanı olsun?
Maviydi Bisikletim / İstanbul Şehir Tiyatroları