Öncelikle prodüksiyon, her ne kadar oyunu tek bir sahneye mecbur etse de, muazzamdı tebrikler. Oyunculuklar yeteri kadar iyiydi ancak özellikle oyunculuklardan etkilendiğimi söyleyemem, yine de favorim açık ara Necip Memili oldu. Dekorların dönüşümü, şarkılar, şahane sözler… Afife’nin ruhunu o sözlerde hissetmek çok güzeldi ve açıkçası oyunun aklımda kalışını inanılmaz güzelleştiren unsurlar da bunlardı. Ancak açık konuşmak gerekirse Afife’yi her hücremde hissetmek isterdim. Oyunu tek cümlede özetlemek gerekirse uzun bir romanın hızlı okunmuş bir özeti gibiydi derim.
Her şeyden çok daha fazla hissettiğim şey ise her bir emekçinin oyunu nasıl sahiplendiğiydi, Afife’yi nasıl bağırlarına bastıklarına fazlasıyla ikna oldum. Görülmeye kesinlikle değer, gelişime ise sonsuz açık. Emeği geçen herkesi kutlarım.
Afife / Afife Tiyatro