Maral Üner ve Hüzzam;
Tiyatroya gönül vermiş herkesin izlemesi gereken bir oyuncu ve oyun.
Uzun zamandır izlemek istediğim fakat ancak 9 Ocak 2020 de izleme fırsatı yakaladığım muhteşem bir oyunculuk.
İlerleyen yaşına rağmen oyunculuğuyla, sohbetiyle, ses tonundan mimiklerine kadar tek kişilik bir oyun sahne ancak bu kadar kalabalık ifade edilir.....
Tebrikler saygılar,
Oyunu 5 Ocak 2020 tarihinde Ankara'da izledim. Ön yargılı yaklaşmamak için ve de tiyatroya duyduğum saygıdan dolayı oyunun bitmesini sonuna kadar bekledim. Beden dilinden tutun da konuşma,vurgu,ses tonu, mimik hareketlerine kadar sahne geçişleri de dahil çok üzülerek söylemek isterim ki her şey özensizdi.Sabahattin Ali'nin Dünya klasiği o eserini okurken ve bitirdikten sonra ki kurduğum hayallerdeki karakterlerin örtüşmemesi ve yanlış yorumlanması fena halde beni üzmüş bulunmakta...Özellikle Maria Puder karekterinin tamamen yanlış yorumlanması ve de sahnede canlandırılması fiyaskoydu.. Oyuncu arkadaşların biraz silkinip eleştirilere tarafsız bakmalarını ve ancak eleştirileri kabullenirlerse bu yolda ilerleyebilecekleri kanısındayım; çünkü yapılan olumsuz yorumlara hırsla karşılık verilerek işlerinin sadece "Tiyatro Aşkı ya da Sanat" için yapılmadığı bu yola çıkış amaçlarının farklı olduğu hissediliyor... (Burada yorumda bulunmamın amacı Saygın Bey'in yapılan bütün eleştirilere bir karşılık vermesi herkesi aynı mahalleden zannetmesinden kaynaklı idi) Belki aynı mahalleden olabiliriz evet. Fakat gören gözler,işiten kulaklar,hissettiğimiz kalpler farklı farklı olup aynı noktada buluşan insan sayısı oldukça fazla.. Umarım sinirlenmek yerine bizlere hak verirsiniz.. Saygılar..
Hüzzam / Ankara Devlet Tiyatrosu