Daha önce "Godot'yu Beklerken'i Beklerken" ve "İzlanda'nın Başkenti?" oyunlarında büyük bir beğeniyle izlediğim ve takip ettiğim Olcay Tanberken için gittim "Yansıma" ya. İyi ki gitmişim. Bu oyunla genç oyuncularımızdan Semra Özgün Emrah'ı da tanımış oldum. Bağırmadan, göze sokmadan, içten ve çok doğal bir oyunculuğu var. İlk kez izlediğim için özellikle dikkat ettim ve çok da beğendim. Tam bir uyuz ablaydı:) Bundan sonraki oyunlarını da takip edeceğim. Farklı rollerde nasıl olacağını da görmek isterim. İki oyuncumuz abla-kardeş olarak çok uyumlu bir çift olmuştu sahnede. Abla'nın ruhsal yaraları, kardeşin bedensel yaraları, arada ekrana yansıyan video görüntüleri ile toplumun yaralarını gayet güzel yansıttılar. Bu arada Evrin Arac'ın ödül aldığı bir metin "Yansıma" Sanırım sahnelenen ilk oyunu ve oldukça başarılı. Derdini de, vermek istediği mesajı da bazen direkt, bazen de metaforlarla gayet güzel anlatmış. Tek perdelik bir oyun; oyuncuları, dekoru ve metni ile bundan daha güzel olamazdı. Öneririm
Yansıma / 1Oda1Tiyatro