Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Oyunu 31 Ocak 2024'de CerModern'de izledim. Tarumar oldum. Dağıldım. Muhteşem bir oyun! Muhteşem bir oyunculuk! Uğur Kanbay muhteşem bir iş çıkarmış.
Hey gidi zaman... Oyunu bu kadar böğrümde hissetmemin nedeni bir zamanlar bu hayattan geçmiş gitmiş olan bir trans birey. 25 yıl kadar olmuş. Liseyi yeni bitirirken tanışmıştım Asya ile…. Ankara / Abay Kunanbay Caddesinden neşeyle geçerdi. İş bulmuştu. Nasıl mutluydu. Arada bizlerle konuşurdu, kültürlüydü, bilgiliydi. Erkek bedeninde doğmuş bir kadındı. Seyranbağları’nda bir konfeksiyoncuda çalışmaya başlamıştı. Bedeniyle değil emeğiyle para kazanmaktı isteği. Barındırmadılar onu orda. Mahallenin mert delikanlıları (?) darmadağın etti ona kol kanat veren teyzenin dükkanını. Çok üzülmüş, dahası öfkelenmiştim. Asya'nın yaşadığı hayal kırıklığını tahmin bile edemiyorum, ama öyle büyük olmalı ki, daha fazla bu hayata tahammul edemedi. Asya olarak yaşayıp, İbrahim olarak geri kalan arada kalmış kadersizlerin omzunda uğurlanmıştı. Bir kimsesiz gibi. Onun her gün neşe içerisinde bizleri selamlayıp hoş beş ederek geçip gittiği mahalledeki gençler olarak gitmiştik cenazesine. Bu nedenle o kadar derin geldi ki bu oyun bana. O kadar canımı yaktı ki. Güldüm bazı yerlerinde. Gözlerimden yaşlar akarken. Bu muhteşem oyunculuk ve bu kırılıp insanın içine batan konuyu işleyiş şekli için Uğur Kanbay’a teşekkürler. Tüm Asya’lara, Eylül’lere gelsin… (NOT: Ne yazık ki oyunun duygudan duyguya geçirip beni tarumar ettiği anlarda, göz yaşlarımın artık asılı kaldığı yerlerden kurtulduğu dakikalarda içten ve gayet yerli yerinde edilen p*z*v*nk gibi bir küfüre anıra anıra gülen seyirciler vardı. Hatta bir ara Uğur bey Eylül karakteri üzerinden seyirciye laf sokmak zorunda bile kaldı. Çok üzülüyorum çok! Dahası öfkeleniyorum!)
Şehir tiyatrolarında son yıllarda yüksek puan alan nadir oyunlardan. Bu kadar vasat bir oyunun bu kadar yüksek puan alması, şehir tiyatrolarının içinde bulunduğu durumu çok güzel yansıtıyor. Maalesef şehir tiyatroları son yıllarda vasatın dahi altına inmeye başladı. Bu çok çok üzücü.
Cast seçimi çok yanlış. Bunun sonucu da oldukça kötü oyunculuklar izliyorsunuz. Özellikle de fosforlu cevriye ve sevgilisi inandırıcılıktan tamamen uzak. Ne karakterler ne de hikaye bana hiç geçmedi. Aynı durum müzikal olmasına rağmen müzikler için de geçerli; sizi asla yakalamıyor.
En nihayetinde Şehir Tiyatroları'nın kronik sorunu: gereksiz uzun; lütfen artık bitsin dedirtecek kadar uzun. Ve ilk perde neredeyse 2 saat sürdüğünden, saygısızlık yapmamak için oyundan çıkamayacağınız kadar uzun.
Oyuncuların emeğine izleyicinin vaktine yazık.
Kapıların Dışında / İstanbul Devlet Tiyatrosu