-
Çokk biz, çok tanıdık ama klasik bir oyun asla değil. Aslında çok iyi bildiğimiz ama dillendiremediklerimizi, çıkmazlarımızı, acıları, bu döngüyü bize çok farklı bir anlatımla sunan bir oyundu. Oyuncuların performansı çok iyiydi, emeği geçen herkesi kutluyorum.
-
Bütün oyuncuların muhteşem bir performans sergilediği, temponun hiç düşmediği, unuttuğumuz ya da hayatın koşturmasında görmezden geldiğimiz şeyleri hatırlatan, hem çok eğlenceli hemde insanın içine oturan bir oyun. Kesinlikle izlenmeli.
-
Eğer risk almayıp çok izlenen ve bilindik oyun olsun kafasında ilerleyen biriyseniz önyargılarınızı kırın ve gidin, zaten bu da en çok izlenip sevileceklere girecektir, girmelidir (: !!!
Yaşadığımız toprakların sevgisini unuttuğumuz şu günlerde, 4oyuncu da sevgiyi aşılama adına Khora kor bir mücadele içindeydi adeta (bu şaka olmasa olmazdı) ((: insanı kendine getirici bir oyun denebilir.
Bazı sahneler Türk standardının üzerindeydi, son bölümü birçok kişi uzun bulabilir ancak bence ilk bölümlerin özümsenmesi adına sakin bir akış kıvamındaydı.
Herkesin emeğine sağlık 🙏
-
16 Aralık akşamı Tekel sahnesinde’nde bambaşka bir şey yaşadık biz. Hepimiz.
Duyguların lineer bir yapıya değil de dairesel bir yapıya sahip olduğunu, kapsayıcı bi strüktüre sahip olduğunu hissettirdiğini, bazen içimize dolup bizi patlatacakmış hissine de büründürdüğünü ya da dışarıdan bizi saran, bize sarılan şeyler olduğunu (ve birçok şeyi) düşündüm çıktığımda oyundan. Bir yandan toplum olarak bir yandan tüm dünya olarak dertlerimizin, problemlerimizin bireyselliği ve aynı zamanda ortaklığı durumunu bize hatırlatan bir oyundu. Kök, ev, yurt, benlik kelimeleri etrafında düşünüp durdum. Hala da düşünüyorum. Ne yaptın bana Khora? Her ne yaptıysan teşekkür ederim. Emeği geçen herkesin eline, emeğine, ruhuna, sevgisine sağlık.
-
Uzun zamandır izlediğim “en bizden” oyundu. Başından sonuna kadar çok keyifle izledim ve bazı sahneler hiç bitmesin istedim. Herkesin emeğine sağlık!
Khôra / Echoes Sahne