Burada elit bir sinema topluluğu var zannediyordum, ancak çok sağlam eleştireceğim.
Öncelikle bahsi geçen kopuklukları kim yaşadı, hangi sahne de kopukluk vardı gibi izleyici yorumlarına sitem ediyorum. Ne yani biz başka bir şey mi izledik, biz başka yerde miydik? aynı salonda değil miydik? Neymiş o kopukluklar... Detaylı yazın anlayalım, hak vermeye çalışalım.
Sara hastaları ve migren gibi hastalıklar için ikinci perdeyi izleyemeyip oyunu eleştirmek niteliksiz bir tiyatro izleyicisi olmaktır. Savaşın ortasında olan bir oyun için her şey mükemmele yakındı. Burada izleyicinin şayet bir hastalığı varsa bilinçli bir şekilde telefonla danışman'dan bilgi alıp gidilmeyebilir. Bu oyunu kötü yapmaz, kötü puan bunun için zaten verilmez. Böyle kepaze yorum da olamaz...
Şaşkın tiyatro izleyicisi yorumu ile burada nasıl bir oyun hakkında fikir edinebilir insanlar. Akıl tutulması yaşanıyor hemen hemen her yorumda çok ilginç.
Tek tek yorumları okudukça sinirlerim tepeme çıktı.
Oyuna gelirsek;
1. Oyunculuklar, metnin sağlamlığı ve küçük ironik şakalar insanı oyunun içine buram buram çekiyor. (Bunu yaşamak istemeyen varsa gitmesin.)
2. Sahneler, geçişler; dikkatli izlenmesi gereken unsurlar. Bu oyunda bu tarz geçişlerin fazla olmasının sebebi, çoklu mekanda geçen metin ki sahneye yansıtılması ışıkları kullanarak yapılmaya çalışılmış ve oldukça başarılı olunmuş.
3. En önemli unsur karakter psikolojisinin yansıtılması ki bu en iyi oldukları nokta.
4. Uzun sürebilir, bu insanı etkileyebilir. Ancak 20.30 yerine 19.30-20.00 gibi saatlere çekilme imkanı olsa güzel olur.
5. Salon eski olduğu için havalandırma yetersiz kalabiliyor. (Tek problem bu gibi)
İşin özü ruhsuz her bedenin çöp olduğunu iyi hatırlatan bu oyun izlenmeli. En azından çöp, içi boş, kofti yorumlar görmeyiz buralarda...
Damdaki Kemancı / Zorlu PSM