Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Bir süre sonra, bir romanı sesli okuyormuş gibi hissettiren, yoğun duyguları gözden kalbe direkt bağlayan, gülünecek yerde bile düşündüren bir oyunu, geç de olsa izledim: Evlat.
"her gece her sey zor, her gece sen her şeyin üstesinden geliyorsun."
Bu replik, kalbime ‘canlı sanat’ tiyatro, dediğim oyunun açtığı bir çukur… izleyenler anlayacak, ve o yoğun duyguyu arayacaktır. Evlat, sağlam metnin iyi bir yönetmen ( İbrahim Çiçek) elinde nasıl bütüncül ve vurucu olabileceğini gösteriyor. Metnin duygusal ve yer yer empatiyi ayyuka çıkaran halini dekor kullanımının sahne- mekan- karmaşasını önlediğini ve seyirciye mekan ayrımını yormadan verdiğini söyleyebilirim. müziklerin “ olsun” diye değil de, sahnelerin duygularına göre seçimi, duygu ve oyuncu performanslarıyla yükselip alçalması müzik kullanımını bir duyusal zenginlik olmaktan çıkarıp adeta “yeni bir oyuncu performansı” olmasını sağlamış.
Oyunculuklar ise, oyuncu seçiminin sahne sanatlarında hikayenin seyredene ulaşması açısından ne kadar önemli olduğunun göstergesi idi. Özünde “ parçalanmış aile- baba oğul ilişkisinin- kadersel ve davranışsal bir aktarımla veren hikayeyi Onur Saylak,Cem Yiğit Üzümoğlu, Şükran Ovalı ve Sezin Akbaşoğulları sırtlıyor. Onur Saylak’ın çaresiz, histerik ve kimi zaman babadan oğula yansıtmalı öfkeler yaptığı sahnelerle; Cem Yiğit Üzümoğlu’nun psikolojik arafı, melankoli ile ezilmiş, ve bir türlü kendine “ yer bulamayan” halinin buhranı, oyun boyunca aynı duyguyla baş başa bırakıyor izleyeni..
Şükran Ovalı’ dizi ve sinemadan aşina olduğum oyunu dışında, sahnede bıçak sırtı olan bir karakteri ( iyi ama hikayedeki yeri itibariyle, kötüye karakteri, rolünün istediği gibi yumuşatarak dengede tutabilmiş ve çaresizliğin en zor yanı güldürüyü sırtlayıp götürerek, bu meziyeti tiyatral olmayan bir oyun temeline inşa etmeyi başarmış. Özellikle, sinemada ve dizilerde belirginleşen, ses kullanımı, beden duruşundan apayrı bir Şükran Ovalı karşılıyor. Sahnenin hakkı sahneye, ekranın hakkı ekrana ve beyazperde sinemanın hakkını sinemaya vermiş bu oyunu, sahnede daha çok, görmek isterim…
Sezin Akbaşoğulları’nın sırasıyla, takıntılı eski eş, sorunlu ebeveyn ve acılı anneye evrilmesi arasındaki duygu geçişleri ise izlemeye değer…
Evlat, izlemeye geciktiğim, mutlaka izleme şansını yakalamanızı istediğim ve oyun bitip perde kapanınca sizi kalbinizde ağrısı, aklınızda sorularıyla
Baş başa bırakan oyun..
Alkışı zaten bol olan oyunun sezonları da bol olsun.. belki de bu defa bile tanıya duyguları.. yeniden izlemek isterim.
uzun zaman sonra gittiğim oyunlara bakıyım dedim bi tane arkadaş var oyunu beğenmemiş ki olabilir herkes her şeyi beğenecek değil ama nerdeyse her yorumun altına kendi düşüncesine katılmak zorunda olmamız gerektiğini söyleyecek yorumlar yapıyor yapmışsın yorumunu vermişsin puanını çık git
Cok guzel bir uyarlama, sade ama nefis oyunculuk ancak o kadar uzun bir oyun olmus ki, gercekten hepimize kolay gelsin :) Ozellikle 2. yarida dikkat toplamak o kadar zorlasiyor ki, yazik oluyor bence bu canim oyuna...
1 yorumlu çok hesap var haklısınız ama ben de şunu anlamadım Cansu Hanım, neden bu oyuna bu kadar çok yorum yazdınız? Herkes bu oyun hakkında ne düşünüyorsa zaten düşünecek, sizin yorumunuzla değişmeyecek (Oyunu izlemedim, izlesem mi diye yorum okuyordum, soğudum)
Diğer oyunlarla ilgili yorum yaptım. Böyle 1 yorumlu hangi oyun olursa olsun, çok kötü deyip 1 verenler olunca “ öyle değil” demek isteği doğuyor. Ben zaten uzun uzun yorum yapmayı seven bir insanım. Bütün oyunlarda verilen onca emeğe derinlemesine yazmayı seviyorum. Yorum okuyup bir oyundan soğumak da sizin bileceğiniz mesele. Benim yaptığım konusunu okumak, ve kadrosuna bakmak. Her gözün kendi dünyası ve beğenileri vardır. X kişi iyi ve kötü dedi diye, oyun izleyecek ya da izlemeyecek değilim. Gider izler kendim karar veririm. Sorunuzun cevabı: bireysel farklılıklar. Ben organize bir tek yorumlu 1 verenleri görünce yazmak istiyorum
Dram en iyi komedi ile anlatılır, Çıplak Vatandaşlar tam da bunu yapıyor, güldürürken, düşündürüyor, güzel mesajlar veriyor. Ben bir kaç kez izledim, çok keyif aldım. İmkanım olsa yeniden izlemek isterim. Dansıyla, müziğiyle, muhteşem finaliyle çok güzel bir oyun, performanslar da çok iyi, bir tiyatro oyunundan daha ne beklenir ki...Kaçırmayın...
Evlat /