Oyunu 22 Eylül 2024 akşamı, Zorlu PSM'de izledim. Afife, hiç şüphesiz Türk tiyatrosu için çok kıymetli bir karakter. Onun hikayesini böyle bir kadro ve prodüksiyonla izlemek oldukça heyecan verici olacak diye düşünmüştüm ki... benim açımdan büyük bir hayal kırıklığı oldu. Hikayenin anlatılış biçimini beğenmedim, bence ortada bir hikaye bütünlüğü de yoktu. Oyunculukların hepsi çok başarılıydı, özellikle Necip Memili öne çıkıyordu. Ancak dediğim gibi, ortada bir hikaye değil, anlam bütünlüğü olmayan mesajlar vardı. Bora Akkaş'ın canlandırdığı karakterin (o da niye besteci Selahattin Pınar değildi anlamak mümkün değil) alakasız bir biçimde ve yerde ayet-i kerime okuması, okuma şekli vs. beni çok rahatsız etti. Ayrıca yenilikçi olmak adına sanırım araya sokulmuş olan crossdresser mı desem dragqueen mi acaba o yüzyılın İstanbul'unda hangi gece mekanında sahneye çıkıyordu çok merak ettim. Yorumum biraz sert oldu, farkındayım; emeğe saygısızlık etmek de istemiyorum ancak bu kadar -elbette bence- abartılı öven yorum okuduktan sonra kendimi tutamadım. Ünlü oyuncuları topla, prodüksiyona çokça para yatır, güçlü bir reklam çalışması yap, al sana tiyatro... olmuyor maalesef.
Benim izlediğim temsille mi ilgiliydi bilmiyorum ama ses çok kötüydü, oyuncuların ne dediğini anlamakta zorlandım. Sadece ses sistemi ile ilgili de değil sanırım, ermeni şivesinin yarattığı bir etkiyle tüm oyuncular tiz sesle konuşuyor. Zaten oldukça karmaşık olan sahnelemelerde nereyi izleyeceğimizi takip edemiyoruz söylenenler de anlaşılmayınca iyice kakafoniye dönüyor.
Demet evgarı izlemek harika, ama onun bile performansını parlatamamış oyun. Bunda sahnedeki karmaşanın etkisi büyük bence. Daha önce aşık shakespearede de benzer bir şey hissetmiştim. O oyunda komedi kuvvetli olduğu için ve danslar da çok daha etkileyici olduğu için biraz daha izlenebilir olmuştu benim için. Burada duygu yoğunluğu daha fazla olmalı gibi hareket edilmiş, ben öyle hissettim ya da ama o konuda da çok başarılı olduğunu söyleyemem. Sahnede bir şeyler yaşanıyor olabilir ama seyirciye tesir etmiyor.
Gelelim metne, büyük prodüksiyonların metinle ilgilenmeyip sadece şov odaklı olması artık biraz rahatsız edici olmaya başladı. Yani böyle büyük bir işin nasıl bu kadar zayıf bir metni olabilir? Afife dışında karakter diyebileceğimiz biri yok. Başka işlerden bildiğim bir sürü oyuncu sahnede sadece birkaç “olmasa da olur” diyeceğimiz cinsten replik söylüyor. Bu kadar yetenekli oyunculara alan açılmaması da üzdü açıkçası.
Sahne olarak çok başarılıydı. Teknik ve görsel ama… hikaye biraz gerisinde kalmış gösterinin.. kameraman tekniği ise iyi düşünülmüş bir yaklaşım, kritik yerlerde devreye giriyor. Müzikler güzel.. Recep Memili özellikle mükemmeldi. Kaç rolde mükemmel oynadı
Afife / Tiyatro Afife