Salona adımımı atar atmaz beni karşılayan dekor ve atmosfer inanılmaz etkileyiciydi. İki kardeşin hikayesine izleyici olarak ben de dahil olmuş hissettim.
Abi kardeş hem çocukluk hem de yetişkin hallerine o kadar iyi uyum sağlamışlar ki, diyaloglarındaki uyum ve doğallık sayesinde izleyici olarak bizi dünyalarına götürdüler. Oyunun her aşamasında kardeşlik duygusunu çok başarılı bir şekilde aktardılar. Oyunu izlerken, çocukluk yıllarımdan pek çok anı gözümde canlandı ve bu durum yüzümde pek çok kez tebessüm yarattı.
Oyunun kurgusu, ilişkilerdeki kırgınlıkları ve çatışmaları bazen mizahi bazen ciddi bir dille işlerken, derin bir mesaj da veriyordu. Oyun boyunca sevginin ne kadar değerli olduğunu, aynı zamanda pişmanlık, erteleme gibi duyguların insan hayatındaki yerini çokça sorguladım. Hem güldüren hem düşündüren bu oyun, izlerken gerçekten keyifli bir deneyim sundu. Tüm ekibin eline sağlık.
O Zaman Küs Ölene Kadar! / Yapı Tiyatro