-
Çok beğendiğim bir oyundu. Filmine de hayrandım. Bir kaç kez izledim. tekrar oynasalar yine seyrederim. Efsane müzikler ve Mert Turak harikaydı. Unutamadım. (şifre sorunu nedeniyle yorumlarımı yeni hesabıma aktarıyorum)
-
Ali Cüneyd Kılcıoğlu'nun yazdığı bu oyunu Mecidiyeköy Büyük sahnede seyrettim. Bol semboller bol metaforlar, ışık oyunları eşliğinde göz dolduran oyunculuklar. Çok zor bir metin. Reji hakkında da ciddi tereddütlerim var. Oyun geleneksel anlatı biçimlerini modern tiyatro unsurlarıyla bir araya getirmiş ya da getirmeye gayret etmiş. 1621 yılının Ocak ayında İstanbul Boğazı’nın donduğu bir dönemde bir deniz fenerinde yolları kesişen diye başlıyorlar oyuna. Tarihte o dönemde Genç Osman tahtta. Demek ki öldürülmesi istenen şehzade onun oğlu. Ama neden zaten 18 yaşında adam öldürülmüş. Kundaktaki bebeğin öldürülmesi neden istensin. Demek ki bu da sembolik olarak söyletiliyor ya da meddahın her dediğine inanmamak lazım... 75 dakika bulmaca çözer gibi onu mu demek istedi bunu mu demek istedi diye düşünüyoruz. Kelle Küpü neyin metaforu ? Sürekli yukardan sarkan çekül neyin sembolü ? Daha bitmedi aynalar, gölgeler anlat anlat bitmez... Epik türde, yabancılaştırma unsurlarıyla dolu. Meddahlık geleneği ile cellatlık mesleğini karşı karşıya getiren bu oyunu seyrederken sürekli kendi kendimize sorular soruyoruz. Ben de övüyor muyum yeriyor muyum bilemedim. Öncelikle tiyatroyu sadece gidelim gülelim diye düşünen seyircilerin uzak durması gereken bir oyun. Puan konusunda da kararsızım o nedenle puan vermiyorum. Tekrar seyretmem lazım...
-
Devlet tiyatroları genel müdürü Tamer Karadağlı'nın baş rolde olduğu Dracula oyununu dekoru, kostümü, müzikleriyle keyifle seyredilecek bir eser. Güncel esprilerle zenginleştirilmiş metin hoşuma gitti. Jonathan rolünü oynayan oyuncu ( alkışlardan da anladığım kadarıyla çok beğenildi). Çok iyiydi. Bu tarz oyunları eskiden özel tiyatrolar yapardı ve pek çok ünlü bir arada olurdu. Eğer ünlü sayısı fazla olsaydı. kat kat artardı kahkahalar. Her şeye rağmen sürpriz finaliyle.... Yarasalardan, atlardan delilerine kadar iyi çalışılmış, hoşça vakit geçirmeye yönelik bir oyun. NOT : Genel müdürün yerinde olsam oynamak için bu oyun seçmezdim. Örneğin Hırçın Kız, Cyrano de Berjerac gibi oyunlarda daha iyi performans sergileyebilirdi.
-
Sevdiğim yazar Ali Cüneyt Kılcıoğlu'nun bu oyununu da çok merak ediyordum. Yönetmen Nihat Alpteki pek çok oyunu başarıyla yönetmiş usta bir yönetmen. kadına yönelik şiddet ile toplumsal cinsiyet rollerini ele alan tek kişilik bu oyunda, oyuncu Ece Özdikici birbirinden farklı karakterleri canlandırıyor. Yorumlara bakılırsa ilk kez oyun seyredip yorum yapan (hatta bir daha oyun seyretmemiş ve yorum yazmaya tövbe etmiş ) herkes çok beğenmiş oyunu....
-
Yıllar önce Muhsin Ertuğrul sahnesinde seyrettiğim başta Levent Üzümcü ve tüm kadro başarılı bir oyun çıkartmıştı. Psikolojik derinliği olan karakterleri aynalarla desteklenen dekor da gayet başarılıydı. Dönemin aristokrat yaşamı, kadın-erkek ilişkileri ve iktidar oyunlarını yansıtan bir oyundu. Umarım tekrarlanır.
Kabare / İstanbul Şehir Tiyatroları