Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Tolstoy'un; "Bütün mutlu aileler birbirine benzer, her mutsuz ailenin mutsuzluğu kendine özgüdür." satırlarını hatırlattı bu oyun bana. Yaşanırken çok ağır olan çoğu şey, sahnelendiğinde gülebildiğimiz bir şeylere dönüşüyor, işin büyüsü burada sanki. Bize çok sesli bir hikayeyi 2 kişiden dinletmesini, hikayelerin değişkenliğini fakat ıstırabın baki kalışını, her kahramanın pencereden bakıp tıpatıp aynı şeyleri görmesi detaylarını çok çok sevdim.
Misery / Tema Sanat