-
-
-
Basindan sonuna kadar bir kere bile dikkatinizin dagilmadigi, nefesinizi tutarak izleyebileceginiz nadir oyunlardan. Oyuncularin performansi ise inanilmaz.
Oyundan ciktiginizda , neredeyim, burasi neresi, ben kimim, nereye gidecektim, bunlar kim... vb sorularin neyninizde kosturmasi gayet dogal korkmayin.
Hani insana insani insanla anlatmak var ya, bu oyun tam olarak bunu yapiyor.
Yazan yoneten ve oynayan herkesin yuregine emegine saglik.....
-
Oyunun prömiyerini izledim ve tam anlamıyla hayran kaldım. Karakterler çok ince işlenmiş, hepsi seyirciyi ikna edebiliyor. Oyunculuklar bir harika; onlarla beraber terledik sanki, onlarla aynı çatışmaları, umudu, boş vermişliği ve kafa karışıklığını yaşadık.
Oyuna kendinizi kaptırmak işten bile değil. “Ay aman çekil itme beni” sözleri aklınızdan uzun süre silinmeyecek. Spoiler vermek istemem ama oyunun başındaki diyalog öyle iyi çalışılmıştı ki ben bilgisayardan loop’a aldılar sanmıştım. Harika bir oyun, karın lapa lapa yağdığı bir gecede izlemek daha da büyülü kılmıştı. Kesinlikle izlenmeli
-
Bu oyundaki hiçbir oyuncuya isim verilmemiş. Oyunculara kıskanç, öfkeli, neşeli gibi karakterler yüklenmemiş. Çünkü bunlar biziz. Çoğu zaman en yakınımızdakilere söylemek istemediğimiz şeyleri bu oyunda duyabiliyoruz. Yazar, entelektüel bir birikimle dünyadaki tüm insanları 5 eşit parçaya bölmüş. Her bir epizotta bir oyuncu diğer oyunculara kendindeki tüm insanlığı veya bilgiyi bırakıyor. Yazar/yönetmen, her bir oyuncuyu ilmek ilmek işledikten sonra son epizottaki oyuncunun performansıyla beraber oturduğumuz yerde bizi kendimize ele veriyor.
Baran / Apartman Sahne