Dilan Ubay
@DilanUbay
TAKİP ET0
Toplam yorum görüntülenme
Dilan Ubay Aktiviteleri
-
Küheylan, güzel bir psikodrama. Özellikle Alan Strang rolünü oynayanı parlatan bir oyun. Öğrencilik yıllarında Mehmet Ali Erbil, 90'lı yıllarda (benim de izlediğim) Tolga Çevik'i parlatmıştır. Bugün bu rolü kim oynamalı diye düşündüğümde aklıma ilk Emir Özden'in ismi gelirdi, yönetmen Barış Erdenk'in de tercihi o yönde olmuş.
Biraz konuya değinip, oyuna dair bazı unsurlara geçmek istiyorum:
17 yaşındaki Alan, çalıştığı ahırdaki atların gözlerini oymuştur. Tedavi amacıyla psikiyatr Martin Dysart'a getirilir. Bizim için oyun burada başlıyor. Hasta doktor arasındaki psikanaliz seansları eşliğinde biz de hikayenin detaylarını, Alan'ı bu noktaya getiren unsurları kavrıyoruz. Çocuğun tedavi sürecinde doktorun kendini sorgular hali (ki bir noktada doktor Alan'ı kıskanacak hale gelir) çok manidar, bu aynayı pekala seyirciye de tutulmuş sayarım.
Ebeveynleri arasındaki çatışan değerlerin mağduru bir çocuk, edinilen bir tutku, bu tutkunun özellikle din temeli üzerinde şekillenişi, onun evrildiği nokta. Freud, Jung severler oyuna:) Oyun konusuna dair demek istediğim şey çok ama izleyecek olanlar için işin büyüsünü kaçırmak istemediğim için başka konulara yönelmek istiyorum.
Bizatihi güzel bir teksti şahlandıracak unsurlar belli. Bu oyunda ışık/müzik/kostüm üçlüsü ziyadesiyle iyi kullanılmış. Ah o atlar, Yüzüklerin Efendisi'ndeki Kara Süvariler, Nuzgullar gibi, çok etkileyiciydi. Artistik yönü kuvvetli, izlerken beni adeta hipnotize eden soprano Eda Umay Akan'ın (Ceren Aydın ile dönüğümlü rol alıyorlar) sahneleri oyunu görsel açıdan çok iyi bir noktaya taşımış.
Sahne üzerinde tribünlerin olması, standart seyirci alanından izleyenler için, bir tür dekor zenginliği gibi, farklı bir algı yaratıyor. Yalın dekordaki en temel etken döner sahne ve flashbacklerde açılan platform çukuru.
Cast genel olarak gayet iyi. Hatice Aslan ve Devrim Nas'ı pek özlemişim. Yazının başında Emir Özden'e vurgu yapmıştım. Kendisini izlediğim bir önceki oyununda asperger sendromlu bir çocuğu oynuyordu. Oradaki başarı ve bende bıraktığı etki üzerine olsa gerek bu rolde tam da beklediğimi aldım kendisinden. Doktor rolünde Kerem Alışık biraz anlatıcı, biraz rol kişisi gibi ama sanki bu anlatıcılıktaki ruhu oyunculuk kısmına da sirayet etmiş.
"AVM sahnelerini" sevdiğimi söyleyemem. Bazı prodüksiyon tiyatroları anlaşılabilir sebeplerle iyice mesken edindi bu tip yerleri. Oyunu izlediğim, Zorlu'nun (daha ufak olan)Turkcell Platinum Sahnesi benim için ehven-i şer bir mekan.
Hala devam eden "Amadeus"u da düşünürsek, Peter Shaffer'den devam eden ekip için çok güzel bir oyun seçimi, özenli bir prodüksiyon. Emek sahibi herkesi kutlarım. Yolları açık, alkışları bol, oyunları uzun soluklu olsun.
-
-
-
-
Küheylan / Çolpan İlhan & Sadri Alışık Tiyatrosu