Bir sabah huzurevinde yaşlı bir adam ölür. Bir diğeri gelir, rutin başlar.
İskambil oyunları, egzersiz dersleri, hafıza atölyeleri devam eder. Bugün birinin
100. yaş günü kutlanıyor!
Herkes yıpranmış, onlara hayat verme
DEVAMImizi bekliyor.
Ancak yaşlı bir kadın için devam etmek imkansız. Gösteri bitti, artık oynamak istemiyor.
Ama devam etmeye zorlanıyor.
Hayat ölümüne kutsal!
Öyle olabilir, ama bitirmek ve kendi sonunu seçmek istiyor...
Slapstick ve dram arasında gidip gelen bu gösteri, yaşlılığı ve hayatın sonunu sorguluyor. Collectif 2222, yaşlılar ve yaşlılık hakkındaki tabuları incelikle ele alıyor. Yaşıların hususi meselelerinden ve, ister genç ister yaşlı olalım, insan olmanın seçim yapabilme yetisine sahip olmakla ilgili olduğundan mizahi bir dille bahsediyor.
DAHA AZ GÖSTER