"Şu dünyada düşeceksen yollara,
İyisi mi yedi kez doğmaya bak
Bir kez, yangın çıkan bir evde doğ,
Bir kez, buzdan soğuk sellerde,
Bir kez, azgın deliler arasında,
Bir kez, olgun bir buğday tarlasında,

DEVAMI Bir kez kimsesiz bir manastırda,
Bir kez de ağıldaki domuzlar arasında.
Bir ağızdan ağlayan altı bebek, yetmez:
Sen kendin yedinci olmaya bak.
(…)"
(Attila József’in ‘’Yedinci’’ adlı şiirinden)

Göçmen olmak, entegre olmak, uyum sağlamak derdine dertlenmiş bir oyun bu. İki ‘dışlanmış/dışarıda kalmış’ ‘yolcu’, trajik ve komik arasında, absürdün tam göbeğinden sesleniyor; duyan kulaklar, gören gözler için...
DAHA AZ GÖSTER