Fotoğraf, ses, film ve çizim estetiği üzerine çalışan Sefer Memişoğlu ’nun sanat pratiği, birbiriyle ilgili çeşitli/muhtelif medyayla çalışmakla şekillenmiş olan kişisel deneyiminin bir yansımasıdır. ‘Zaman’ ve Memişoğlu’nun üretim süreci; söz konusu ifade araçları ve ilişkisel imgelemle tanımlanmaktadır. Hayal gücünün işlerindeki işlevi, üretim pratiğinden etkilenen konuşma eyleminin bir aracı olmasıdır. Bu yüzden, bir nesne olarak somutlaşan imaj, karmaşık kavramlardan kaynaklanan bilgi yoluyl
DEVAMIa iletişim kurmak isteyen bir bilgi-nesne’yi niteler. Politikada direkt konuşmayı bağlamsallaştırmak yerine, Memişoğlu’nun ‘kendi içinde kendi gibi’ olma pratiği -bir fenomen olarak sanatın hangi kuralları uygulayarak politik hale geldiği sorusunu akılda tutarak- görselliği olmayan, gerçekliğin dördüncü boyutunu göstermeyi amaçlar. Bu nedenlerden ötürü, Memişoğlu, her yeni ifade ve kendi duruşunu/tutumunu bulma girişiminde, video ve film alanına iştirak etme gereksinimi duyar.
DAHA AZ GÖSTER