Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Altıdan Sonra Tiyatro’nun toplumsal bir meseleye el attığı oyunlardan. Gerçekten böyle bir ülkede bu erdemli bir yönelim. Seyirciye değil de biraz daha tiyatro (ya da sinema, dizi) sektörüne ait bir sorun üzerine gidilmiş: Sanat üreticilerinin baskılar karşısında tutundukları tavır ve bu tavrın etkileri…
Oyunun söylemi ve hikayesi erdemli, her zamanki gibi yoğun çalışılmış koral bir aksiyon var sahnede. Oyun içindeki oyunların sergilenmesinde oyuncuların toplu uyumu etkileyici. Her ne kadar aksaklıklar olsa da ritim düşmeden devam edebiliyor.
Ancak sanatçının üzerindeki baskının etkisini görmemiz için “oyuncuları ve yönetmeni” oynayan oyuncuların iç oyunlardan çıktıklarında daha doğal ve samimi olmaları önemli. Böylece seyircide bir duygusal aksiyon yaratabilirler. Ancak bu pek başarılamıyor. İç oyundan çıktıklarında tiyatrocuları oynayan karakterler neredeyse iç oyundaki kadar yüzeyde kalıyor. Sadece oyunculardan değil rejiden de kaynaklanan bir sorun bu. İç oyundaki toplu aksiyon, iç oyundan çıkıldığında da devam ediyor ve yine duygusal aksiyon üretilemiyor. Bu nedenle de oyunun sonundaki Meriç Rakalar’ın performansı gerekli etkiyi veremiyor. At Gözü’nde çok daha sert olan bu problem Filifu’nun İntikamı’nda da (o kadar sert olmasa da) yaşanmış. Altıdan Sonra Tiyatro’nun duygu aktarmak istediği metinleri ele alış biçimini gözden geçirmesi gerekli.
Oyunda yine konuyu anladığımız ama uzayan bir süreç var. Uzamasının nedeni oyunda gelişimin olmaması. Seyirciye çatışmanın anlatılması ve hissettirilmesi önemli, ancak kurulan bu temelden sonra hikayede bir gelişim olması şart. Karakterlerin ve hikayenin gelişmesi gerekli. Tiyatrocuların telefon ya da rol arkadaşlarının düştüğü durumlar karşısında dönüşen tavırları var ama oldukça cılız kalıyor. Oyun da kilitleniyor ve uzunca bir süre “farklı türleri canlandıran oyuncular” izleğinden başka bir şey kalmıyor geriye.
Böyle olunca da oyunun sonundaki vuruculuk darbe yiyor ve istenen etkiye ulaşamıyor. Duygu üretmek konusunda Altıdan Sonra Tiyatro’nun problemli oyunlarından biri Filifu’nun İntikamı…
Filifu'nun İntikamı / Altıdan Sonra Tiyatro