Salondan çıkarken sanki 45 Saniye sürmüş gibi hissettiğim bir oyun oldu 45 Saniye. Mutlaka ki Türkiye'de yaşayan bir kadın olarak oyunun önermesi ile fazlaca bağlantı kuruyorum, güncel hayatımda yaşadığım pek çok şey ile karşılaştırıyorum. Fakat oyunu ikinci izlediğimde durum böyle olmasaydı bile sahnede gördüklerim üzerine yine uzun uzun düşüneceğimi fark ettim çünkü hepimizin zihninde, birbiri ile savaşan, bazen bir araya gelen ama bazen de çok ayrı düşen farklı sesler yankılanıyor. Ne kadar haklı olsak da kendimizi sorgulamamıza, ne kadar haksız olsak da bazen kendimizi haklı çıkartmamıza sebep olan bu sesleri; olabildiğince açık, sade ama bir o kadar da etkileyici anlatan bu oyunda, gözlerimin önünde somutlaştırmak ve günün sonunda kafamızdaki ID, ego, süperego seslerinin baskısıyla her an didişmekte yalnız olmadığımı fark etmek 45 Saniye'yi benim için birçok kez izlemeye değen bir oyun kıldı. Tüm oyunculara ve emeği geçenlere teşekkür ederim.
45 Saniye / Bi' Tık Tiyatro