Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Öncelikle herkese teşekkür ederek başlamak isterim. Doğaç'ın kalemine Mehmet'in oyunu sahiplenişine, sahne arkası emekçilerine...
Salona girdiğimde beni karşılayan dekor gerçek bir mezarlık soğukluğunu ensemde hissettirdi. Oyun başladıktan sonra ise sahnedeki ikili, melankoli ve mizah arasında mekik dokuyarak içimi ısıtmasını da çok iyi bildi. Gülerken ağladım, ağlarken güldüm. Aynı yaşamdaki gibi. Bu iki akışkan duyguyu böylesine içten yansıtmak epey zor olsa gerek. Her şey öylesine güzeldi ki.
Sahne ışığınız hiç sönmesin
O Zaman Küs Ölene Kadar! / Yapı Tiyatro