Oyunu 12 Ocak 2025 akşamı, House Of Performance'da izledim. Defalarca bilet alıp bir türlü izleyemediğim bu oyun, gerçekten son zamanlarda izlediğim en iyi işti. Oyun derinlikli, çok katmanlı, çok sert bir konuyu ustalıkla işliyor. Adlı adınca yorumlarda yazıldığına rastlamadım, konu çocuğa yönelik cinsel istismar. Bu anlamda oyun açıklamasında yazıldığı gibi travma mağdurları için çok ciddi tetikleyici olabilir. Oyun sadece bireysel hikaye anlatmaktan çok, daha geniş toplumsal ve bireysel travmaları işlerken, bizleri rahatsız edici bir yolculuğa çıkarıyor. Bununla birlikte, sahne tasarımı, dekor unsurlarının sadeliği ve minimalizmi, karakterlerin duygusal çalkantılarını daha belirgin hale getiriyor. Performanslar oldukça etkileyiciydi. Üç oyuncu da şahaneydi. Karakterlerinin içsel çatışmalarını, duygu geçişlerini, travma tepkilerini ifadesi çok çok iyiydi. Her oyuncu, karakterinin derinliklerine inerek karakterlerin yaşadığı zorlukları anlamamıza olanak tanıdı. Zorlukları ve acıları gösterirken, bir yandan da insanın içsel gücüne ve hayatta kalma arzusuna dair önemli mesajlar verdi. Bu anlamda yalnızca bir tiyatro deneyimi değil, aynı zamanda bir sosyal ve psikolojik yolculuk olarak tanımlanabilir. Ayrıca böyle zorlayıcı bir konuyu işlerken tadında güldürü unsuru, ''Bizim ailede bu yemek yenir'' dedikleri yemeği oyunun sonunda yememeleri vs. çok güzeldi. Suçlunun fail kadar sesini çıkarmayan yetişkinler olduğunu vurgulaması da kıymetliydi. Gerçekten her şeyiyle çok beğendim, eleştirecek hiçbir şey bulamadım ve oyuncular sahneyi terk edene kadar ayakta alkışladım. Alkışı bol olsun!
Canavar / İki Tiyatro