Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Öncelikle afişte yazan oyuncu yerine başka biri oyuncu oyunda yer aldı. Beyefendinin adını şu an hatırlamıyorum maalesef. Bu oyuncu değişikliğini yapmak olağan ama afişte bu oyuncu değişikliğinin belirtilmesi gerekirdi.
Oyun hakkında düşüncelerim ise şöyle: Hiç bir seyir zevki olmayan müthiş sıkıcı bir oyun izledim bugün. Oyunun ilk beş dakikasında paramın ve zamanımın çöpe gideceğini anlamıştım. Oyuncu hakkında söylenecek çok fazla şey var. Oyun tek kişilik bir oyun ve oyunun bütün yükü tek bir kişinin üzerinde. 50 dakika boyunca biz seyirciler bu bir oyuncuyu izleyeceğiz ve bu oyuncunun bize kendini sıktırmadan oyununu nasıl oynayacağından bir haber olduğunu düşünüyorum.
Bir oyundaki en önemli şeylerden biri sestir. Ben en önde oturmama rağmen oyuncunun sesini duymakta aşırı zorlandım. (Kulağım sağlam merak etmeyin. 80 yaşında bir nine değilim).
Oyuncunun sürekli tekrarlayan ve çeşitliliği az olan jest ve mimikleri oyunu sıkıcı kılan bir diğer etkendi. Oyuncu yüksek ve düşük duygu geçişlerini aktarmada çok yetersizdi. Bu oyunu durağan bir şekle dönüştürdü. Doğallıktan uzak dümdüz oynandı oyun. Repliklerin unutulduğu anları hissettim. Bazen de yanlış söylenen replikler vardı. Oyuncunun kostümü karakterine pek uygun değildi. Kıyafetleri üstüne tam oturmamıştı ve kaliteli durmuyordu. Oyuna göre karakterin okumuş entelektüel bir kişiliği vardı ama kıyafetleri ve saçı bunu göstermiyordu. Oyunda karakterin kağıttan bir şeyler okuduğu sahnelerde oyuncunun yazılanları kalemle takip ederken attığı replikler senkronize değildi. Bir de oyuncunun sahne geçişlerinde sahne arkasına geçip hiç bir değişiklik olmadan geri dönmesini anlamsız buldum.
Işıkçı ışıkları hep geç açıp kapattı. Hatta bir ara oyuncu repliğini atarken ışıklar kapalıydı.
Bu oyunun bu ay birden fazla gösterimi var ve her seferinde 100 kişi kadar insan izliyor. Nasıl böyle kötü bir oyunun çıkmasına gönülleri razı hayret doğrusu.
Yatak Odası Komedisi / İstanbul Şehir Tiyatroları