Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Oyunu 26 Ocakta Atlas'ta izledim.
Berkay Bey'i oynadığı projelerden takip ediyorum. Ekrandaki performansını beğenince merak ettim tiyatro sahnesinde canlı olarak izlemek istedim. Ayrıca çocukluğu ve gençliği Adana'da geçmiş biri olarak oyunun konusu fazlasıyla ilgimi çekti.
Oyun yüksek tempoda başladı. Hızlandıkça hikayeler birbiri içine geçti hal böyle olunca oyun önemli yerdeki vurgularını kaybetti. Oysa o kadar koştuktan sonra biraz durulsaydı, devrilmiş sandalyeyi düzeltip otursaydı sandalyeye, bazı bölümleri sakin sakin bizlere anlatsaydı hikayenin parçalarını yerli yerine koyardık.
Yüzlerce parçası olan bir puzzle masaya dökülmüş de birinin bunları birleştirmesi gerekiyor hissiyle izledim.
-Ayrıca buram buram kebap kokan bir Adana hikayesinin düzgün bir İstanbul türkçesiyle oynanması hikayenin karşıya ulaşmasını engelledi.
-Oyunda gerekli görülen yerlerde anlamı artırmak için müzik kullanılabilir fakat sık sık müzik kullanmak tiyatroda değil de sinemada olduğum hissiyatı oluşturuyor bende. Tek kişilik bir oyun olduğu için ışık ve sesle dikkatleri sahnede toparlamak istemek anlaşılabilir ama teraziyi kaçırmamak lazım.
Bu eleştirileri yaparken oyunun yeni bir oyun olduğunu ve oynadıkça yavaş yavaş oturacağını umuyorum. Emek veren herkesi tebrik ediyorum.
Uykusuz Bir Rüya, Salim / D22