Oyunu 2 gün önce Eskişehir’de izledim. Tek kişilik 2 saatlik bir performans oyun çok iyi bile olsa bir bölümden sonra beni sıkabilir düşüncesiyle salona girdim. Salona girerken Chenin sahnede yattığını gördüm ve ilk izlenimim o kadar süre boyunca hiç hareket etmeden bekleyen oyuncuya bravo dedim. Ne olduğunu anlamadığım bir anda, denizin dibinden çıkan derin bir insan nefesi kemiklerime kadar işledi ve sanki Che yattığı yerden canlandı.2 saat boyunca sanki kitaplardan, belgesellerden çıkıp kendini bana anlatmaya gelmiş Che Guevara ile birlikteydim. Final sahnesini görmesem 2 saat nasıl geçti farkına varamazdım herhalde. Özellikle uzun uzadıya bir yorum yazmak istedim çünkü, oyuna gitmeden önce hakkında kimdir, kimler sahneliyor ve yorumlar nedir ,fikir sahibi olabilmek için biraz araştırma yaptım ve ilgimi çeken ilk bilgiye rastladım, oyunu Che gibi bir karakterle ilgili oyun yazma cesaretini gösteren oyuncunun kendisiymiş. Ne yazık ki oyun ile ilgili çok yoruma rastlamadım. Seyrettikten sonraki kanım şudur; bu oyun seyredilmeli,üzerine düşünülmeli ve konuşulmalı. Aklımda kalan en çok etkilendiğim cümlelerinden birtanesiyle “Özgürlüğün en büyük düşmanı halinden memnun kölelerdir” diyerek tüm emeği geçenleri, özellikle 2 saatlik inanılmaz performans sergileyen oyuncuyu gönülden tebrik ediyorum.
Not : Oyundaki en rahatsız edici olan oyuncunun ayağının bağlı olduğu uzun zincirin sesiydi. Çıkarsa şu zinciri diye düşünürken oyuncu bile rahatsız olmuş olmalı 2. Perde başladığında çıkarıp attı.
Bir Yaşam Mücadelesi - Che'nin Vedası / Kumbara Görsel Sanatlar