Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Öncelikle belirteyim;oyunu seyrettikten sonra kesinlikle başka bir plan yapmayın.
Neden mi? Kavun - beyaz peynir - .... :) Onu da Baran anlatınca anlarsınız.
Efendim... bi ara güldüm, hatta yok, bildiğin sıkça güldüm...
O gülmelerin arasında hatırlamadığım bi anda;
bi gözlerim doldu... Bir tokat gibi patladı bi cümle ; "Yaa ben bu kadının
hep nefesini dinlemişim, hiç yüzüne bakamamışım" dedi... nasıl bakılacağını gösterdi.
Sonra geçmiş karşıma "Mutsuzdum, ama türküler vardı..." dedi, türküler aktı gözlerimden.
Bi kuşu sevdi sonra. Ama nasıl sevmek... Nasıl sevileceğini öğretti resmen.
Hadi ya bitti mi? tamam gidiyoruz dedim. Yoook dedi Baran bitmedi, yani demedi de
demiş gibi yaptı. Bi baktı seyircisine...taa gözünün içine, gözüne değil insanın içine
bakar gibi baktı. Daha koltuktan kalkamadan ben, O bi daha anlattı. O anlattı ben dinledim
anlat Babaaa dedim :)
Her oyun bir iz bırakır insan hayatında. Ama Baran iz bırakmıyo. Her dediği kalıyo aklında.
Baran gerçek...Var yani. Orda işte. Yanında yürüyo insanın.Bütün gece seninle geziyo hatta.
"Ehh be.. neler yaşamış adam" deyip, unutup gidemeyeceğiniz kadar gerçek.
O "unutursunuz burdan çıkınca..." diyo ama unutmuyosun. Çünkü, gerçek...
Herkesin, önce kalemine, sonra emeğine, sonra da yüreğine sağlık.
Teşekkürler Baran...
Baran / Apartman Sahne