Derler ya, şüphe insanın kurdudur;
ama merak da en az onun kadar güçlü bir içgüdü. Açılmaması gereken kapı, girilmemesi gereken orman, yenmemesi gereken elma. Belki de yaratılışın başından beri değişmeyen temel çelişkimiz bu.
Öte yandan; yasaklar, kurallar, bilinmezlik ve tabii ki erkek egemen dünya, kadının gözünden çok etkileyici aktarılmıştı. Işığa – yani bilgiye, farkındalığa, geçmişe ve belki de kayıplara – ulaştıktan sonra karanlığa geri dönmeyi tercih etmeleri ise çok çarpıcıydı. Özgürlük bir lütufken, bir anda sorumluluğa dönüşmesi…
Kim bilir, insan belki de özgürlükten de vazgeçtiğinde bir şeyleri gerçekten aşabiliyordur. Ama yine de hayat öyle yaşanmaz, biz hâlâ özgürlükten yana olalım.
Beyhude her şeyiyle iz bırakan bir oyundu
Beyhude / Epifani Sanat