Merhabalar, öncelikle bu yorumu yazıyor olmaktan büyük bir keyif alıyorum. Çünkü şahane bir oyun izledim.
Altın Kafes tek kişilik, tek perde, yaklaşık bir saatlik harika bir deneyimdi. Oyuncumuz, oyuna hayat veren, iktidar sahibi hakanımız Kartal (Osman Ataseven) güçlü ve dinamik bir performansla seyircileri oyuna dahil ediyor. Hakanın hissettiği duyguları biz seyirciler onunla birlikte hissediyoruz.
Karakterlerin yüksekliği, keskinliği ve bunların yanındaki samimiyeti bende Haluk Bilginer'i izliyormuş tadı bıraktı. Söylemeden edemeyeceğim. Bir çok karakteri her birine farklı ruhlar üfleyerek sahneye taşımış sevgili Osman Ataseven. Performansına sağlık.
Asmalı Sahne, tatlı bir mekan. Seviyorum. Oyunun ruhuna da uygun bir atmosfer yaratılmış. Sahne amiri Hale Bilir hanımefendiye de tebriklerimizi iletelim. Sade ve dinamik bir saha yaratılmış.
Makyajı, kostümü de beğendim. Bir heykelin asaleti ama bir insanın acziyetini giydirmişler oyuncuya. On numara yakışıklı bir iş olmuş. Bir de bizi her saniyesinde oyunun içinde tutan ışık tasarımından sorumlu sanatçımız Eren Uğurhan'a da tebriklerimi sunuyorum. Oyundan sonra da kendisini tebrik etme şansım oldu. Oyundan çıkınca şey diyeceksiniz, ışıklar falan çok iyi değil miydi bayıldım. Ben dedim, adam birkaç mercek ile karakterlere renk verdi gerçekten.
Nasıl bir şey izledik, anlattım ama tamam da ne izledik değil mi? Belki de en büyük alkış yazarımız Salih Ahmet Sak'a tutulmalı. Bu kadar güçlü bir anlatı ile ben çok uzun zamandır karşılaşmamıştım. Üstat sen bize ne yaptın ya? Senin yüzünden ikinci oyuna da bilet aldım. İlk fırsatta (yaklaşık 48 saat sonra) tekrar izlemek zorunda kalıyorum.
Hakanımız Kartal, oyun boyunca annesi ile yaveri ile halktan kimseler ile asilerle yalakalarla bir çok insan ile bir çok derin diyaloğa giriyor. İktidarın, gücün insanda ne gibi hisler, düşünceler yarattığını; nasıl bir iksir ve nasıl bir zehir olduğunu kusursuza yakın anlatmış bize yazar. Ben oyundan sonra imzalı kitabına sahip olma şansına sahip oldum. Gece oyunu bir kez de okudum uyudum. Altın Kafesle aşk yaşıyoruz galiba. Neyse...
Derin ve orijinal bir hikaye ama başka neye benziyordu mesela bu hikaye? IV. Murad ile Kösem Sultan'ın iktidarı paylaşmasına yakın bir çatışma vardı Kartal ile annesi arasında.
Spoiler vermek istemiyorum, gelin kendiniz izleyin. Ama iktidar eleştirisi kadar, sınıflar arası dengesizliği de pek güzel anlatıyor oyun.
Oynayan ve yöneten Osman Ataseven ve yardımcı yönetmenimiz Nahid Abbaszade ortaya konulan performansta inişleri çıkışları, patlamaları ve sönmeleri harika yerleştirmişler. Ayrı bir tebrik de kendilerine. Bazen ürktüm, bazen ara ara ciddi mizah performansları ile karşılaşıyoruz güldüm, ve tat her dakika lezzetli geldi.
Çok daha fazla notum var aslında. Kalanları yazarla, yönetmenle ayrıca paylaşacağım. Siz de gidin izleyin. Bu harika deneyimi paylaşın. Ben nadiren verdiğim on üzerinden on puanı bu oyuna gönül rahatlığı ile veriyorum. Çay hikayesi çok hoştu, bir de hür muharrir referansı bir de hafiyelerin kalabalıklığı bir de daha bir sürü şey.
İyi seyirler dostlar.
Altın Kafes / Tiyatro 2Bir