Ne oyundu ama... Ne oyundu.... Böyle yükü ağır hikâyeleri komedi ile sarıp sarmalamak, izleyene dayanma gücü veriyor. Ayda Aksel'i sahnede izlemek, oyunculuğuna ilk andan kapılıp gitmek, Alina Boz'un uyumla yanında yer alabilmesi çok mutlu etti. Dekora ilk anda vuruldum, gidip kendime bir kahve koyup koltuğa ilişiverme hissi aldı beni. Oyun, yaşamın sandığını açtı önce, içindekileri ince ince odaya serdi ve insan olmanın en sıcak halleriyle sardı sahneyi ve izleyicileri. Vefa ve merhamet, sonsuz bir tebessümle selamladı bizi. Alkışı bol, finalde seyircisi ayakta, yoluna uzunca devam edecek bir hikâye✨️
Katman katman açılan bir oyun, duru bir oyunculukla sahnelenen. Doğal akışında bir ilişkinin girdabına kapılma hali. Toksik ilişki neydi, birbirine ve kendine dürüst olmak ne kadarını kurtarırdı bir ilişkinin? Sevgi ne kadar geriye sarabilirdi kendini? Oyun mu, yalan mı, keşif mi, sadece yola düşmek mi? Dümene neyi koyardı kaybeden? Herkes oyunun sonunda havada uçuşan sorulardan eliyle kapıp kalbine koysun, daha da ne olsun🪁
Palamut Zamanı / Most Production