Anna Gaskell, Miranda July ve Rosemarie Trockel’in video yapıtları, yoğun psikolojik mekânların varlık ve yoklukla nasıl işgal edildiklerini gösteriyor. Anna Gaskell’in duygusallıkla dolu videoları, Miranda July’nin dokunaklı bir şekilde mesafeli kısa filmleri ve Rosemarie Trockel’ın soyut hileli filmleri, sinemanın aksiyon biçemlerinin ç
DEVAMIok ötesine uzanan farklı anlatılar ortaya koyuyorlar. Bu yapıtlarda, montaj tekniği aracılığıyla, bir dizi bağlantısız sekans, yoğun psikolojik ruh hallerini yansıtan homojen ve son derece anlamlı bir süreklilik elde ediyor. Programda yer alan beş yapıt da, imgelerinin saf gücü sayesinde, izleyicileri kendi meta-anlatılarının içine çeken son derece farklı bir görsel cazibeye sahip. Alegoriler, eğretilemeler, biçimsel benzerlikler, sanatçıların görsel sözdizimlerinin temelini oluşturuyor. Bu retorik araçların kullanımı ve belirgin bir şekilde basit filmsel araçlar sayesinde, her biri kendine özgü bir biçimde "mekân" meselesine odaklanıyor: Anna Gaskell’de yer değiştirme ve kayıp duygusu; Miranda July’da kamusal alanın işgal edilmesine yönelik bilinçdışı çatışma; Rosemarie Trockel’da mahrem bir mekânın yaratıcı olanakları ve duygusal kaprisleri açığa çıkıyor.
DAHA AZ GÖSTER