Uras’ın son dönem resim ve heykelleri günümüz toplumunda kadının evcil, üreten, işgücüne
dayalı temsiliyetini yansıtır. İşlerde konu edilen kadın kahramanlar iç ve dış mekanlarda içine
dönük ve homososyal bir çerçevede betimlenir. Ancak, bu kahramanlar kadının
nesnelleştirilmesine dair indirgemeci bir yorumdan ziyade günümü
DEVAMIz küresel ekonomisinin
üretici ve tüketici birer parçası olarak yansıtılırlar. Bu eserlerde gelenek ile sekülarism ve
liberalism gibi modernist ilkelere dair kadın öncülüğünde bir diyalog başlatılarak kamusal ve
özel alan arasındaki çizgi durmaksızın yeniden belirlenir.
“Hayal Meyal”, Batı modernizmi ile Doğu kültür ve sanatının geleneksel özellikleri arasındaki
karmaşık ve değişken ilişkiye dair sanatçının uzun süredir üzerinde durduğu temalarda yeni
bir sayfa açar. Figürasyon ve soyutlama arasında gidip gelen sanatçının eserleri resim ve
seramik sanatı arasında form, içerik ve estetik bağlar kurar. Tarihi kaynaklardan türetilen
motifler, çağdaş başörtüsü tasarımlarından esinlenen, canlı renklerle dolu dişileştirilmiş
desenler ile birleşir. Seramik heykeller ise geleneksel çini işçiliğinin hassas ve ince detaylı
fırça izlerini püskürtme boyanın graffiti benzeri, dışavurumcu desenleriyle birleştirerek kişisel
bir görsel dile varır. İçinde kıvrımlı vazoların sıralandığı, mekana özgü bir duvar nişi gibi
geleneksel mimari ve dekoratif öğeler barındıran sergi, mekandaki yerleşimiyle birlikte kadın
bedeninin ve yaratıcı gücünün bir yansıması niteliğini taşır. Galerinin girişinden itibaren
kıvrılarak hareket eden izleyici, resimler, seramik vazolar, tabaklar ve heykellerle dolu birbiri
ardına dizili odaları takip ederek son bölümde göbek şeklinde seramik bir çeşme ve duvar
ölçeğinde bir çini yerleştirmeyle buluşur.
DAHA AZ GÖSTER